نخستین "وزیر زن افغانستانی" که برای کشورش سنگ تمام گذاشت
"کبری نورزایی" از جمله زنان برجسته در دهههای ۶۰ و ۷۰ میلادی در افغانستان بود که نامش به عنوان مفاخر زنان معاصر تاریخ این کشور درج شده است.
خبرگزاری میزان -
به گزارش سرویس بین الملل ، "کبری نورزی" دختر مرحوم "بسماللهخان" در سال 1932 میلادی در گذر باغبان کوچه شهر کابل به دنیا آمد.
وی 4 خواهر و 3 برادر داشت. دوره کودکی خود را در باغبان کوچه کابل گذرانید، در حالیکه سالهای بعد زندگیش را در «کارته چهار» و بعدا در «کارته سه» سپری کرد.
وی تعلیمات ابتدایی و ثانوی را در دبیرستان «ملالی» به اتمام رسانید و در رشته مطالعات زنان به تحصیل پرداخت.
نوروزی در سال 1953میلادی از دانشکده زنان با بالاترین نمره فارغالتحصیل شد و به عنوان معاون مدرسه ملالی و بعدها اولین مدیر افغان آن مدرسه ایفای وظیفه کرد.
این در حالی بود که مدیریت مدرسه ملالی قبلاً به عهده استادان فرانسوی بود. در زمان مدیریت وی، مدرسه ملالی پیشرفت چشمگیری کرد و به عنوان یکی از بهترین مدارس دختران افغانستان شناخته شد.
سفر به پاریس
نوروزی در سال 1958 میلادی جهت ادامه تحصیلات عالی به دانشگاه «سوربن» پاریس رفت. بعد از پایان تحصیلاتش در فرانسه، بهعنوان رییس دانشکده تدبیر منزل در دانشگاه کابل ایفای وظیفه کرد.
وی در سال 1964میلادی عضویت کمیسیون مشورتی تدوین قانون اساسی را کسب کرد. این کمیسیون مشتمل بر 23 عضو بود.«کبرا نورزی» و «معصومه عصمتی وردک» که هر 2 از پیشگامان نهضت زنان و از جمله معدود زنان تحصیل کرده و فعال بودند، عضو این کمیسیون بودند.
فعالیت چشمگیر در وزارت بهداشت
نورزی از سالهای 1965 تا 1969 میلادی به عنوان وزیر بهداشت ایفای وظیفه کرد. از کارهای ارزشمند وی در وزارت بهداشت افغانستان ایجاد تعدادی بیمارستان و کلینکها در افغانستان، تصویب قانون داروهای ژنیک و تاسیس انجمن راهنمای خانواده در کابل و ولایات این کشور بود.
وی به عنوان وزیر بهداشت با جسارت بسیار به دورترین نقاط افغانستان سفر کرد. از جمله به ولایتهای پروان، لوگر،قندوز، هرات، چخانسور، بلخ، هلمند، ننگرهار، لغمان و بدخشان سفر کرد و با همکاری مامورین محل مراکز بهداشتی را افتتاح و رونق داد.
کبری نورزی در سال 1977میلادی نماینده انتخابی در لویهجرگه از ناحیه هفتم شهر کابل شد و در تصویب قانون اساسی جدید آن سال دخالت داشت.
وی قریحه شاعری نیز داشت و اشعاری را نیز سروده بود. نوروزی ازدواج نکرده بود و سالهای گرانبهای عمر خود را در خدمتگذاری به وطن سپری کرد.
کبری نورزی در سالهای بعد با وجود دشواریها و ناملایمات کشور را ترک نکرد و با مادر و خواهر کوچکش تا آخر عمر در کابل ماند.
وی در تاریخ 30 ژانویه 1986 میلادی در منزل شخصی خود واقع در «کارته سه» شهر کابل در سن 54 سالگی داعیه حق را لبیک گفت و در شهدای صالحین به خاک سپرده شد.
کبری نورزایی از جمله زنان برجسته در دهههای 60 و 70 میلادی در افغانستان بود که نامش به عنوان مفاخر زنان معاصر تاریخ این کشور درج شده است.
/
وی 4 خواهر و 3 برادر داشت. دوره کودکی خود را در باغبان کوچه کابل گذرانید، در حالیکه سالهای بعد زندگیش را در «کارته چهار» و بعدا در «کارته سه» سپری کرد.
وی تعلیمات ابتدایی و ثانوی را در دبیرستان «ملالی» به اتمام رسانید و در رشته مطالعات زنان به تحصیل پرداخت.
نوروزی در سال 1953میلادی از دانشکده زنان با بالاترین نمره فارغالتحصیل شد و به عنوان معاون مدرسه ملالی و بعدها اولین مدیر افغان آن مدرسه ایفای وظیفه کرد.
این در حالی بود که مدیریت مدرسه ملالی قبلاً به عهده استادان فرانسوی بود. در زمان مدیریت وی، مدرسه ملالی پیشرفت چشمگیری کرد و به عنوان یکی از بهترین مدارس دختران افغانستان شناخته شد.
سفر به پاریس
نوروزی در سال 1958 میلادی جهت ادامه تحصیلات عالی به دانشگاه «سوربن» پاریس رفت. بعد از پایان تحصیلاتش در فرانسه، بهعنوان رییس دانشکده تدبیر منزل در دانشگاه کابل ایفای وظیفه کرد.
وی در سال 1964میلادی عضویت کمیسیون مشورتی تدوین قانون اساسی را کسب کرد. این کمیسیون مشتمل بر 23 عضو بود.«کبرا نورزی» و «معصومه عصمتی وردک» که هر 2 از پیشگامان نهضت زنان و از جمله معدود زنان تحصیل کرده و فعال بودند، عضو این کمیسیون بودند.
فعالیت چشمگیر در وزارت بهداشت
نورزی از سالهای 1965 تا 1969 میلادی به عنوان وزیر بهداشت ایفای وظیفه کرد. از کارهای ارزشمند وی در وزارت بهداشت افغانستان ایجاد تعدادی بیمارستان و کلینکها در افغانستان، تصویب قانون داروهای ژنیک و تاسیس انجمن راهنمای خانواده در کابل و ولایات این کشور بود.
وی به عنوان وزیر بهداشت با جسارت بسیار به دورترین نقاط افغانستان سفر کرد. از جمله به ولایتهای پروان، لوگر،قندوز، هرات، چخانسور، بلخ، هلمند، ننگرهار، لغمان و بدخشان سفر کرد و با همکاری مامورین محل مراکز بهداشتی را افتتاح و رونق داد.
کبری نورزی در سال 1977میلادی نماینده انتخابی در لویهجرگه از ناحیه هفتم شهر کابل شد و در تصویب قانون اساسی جدید آن سال دخالت داشت.
وی قریحه شاعری نیز داشت و اشعاری را نیز سروده بود. نوروزی ازدواج نکرده بود و سالهای گرانبهای عمر خود را در خدمتگذاری به وطن سپری کرد.
کبری نورزی در سالهای بعد با وجود دشواریها و ناملایمات کشور را ترک نکرد و با مادر و خواهر کوچکش تا آخر عمر در کابل ماند.
وی در تاریخ 30 ژانویه 1986 میلادی در منزل شخصی خود واقع در «کارته سه» شهر کابل در سن 54 سالگی داعیه حق را لبیک گفت و در شهدای صالحین به خاک سپرده شد.
کبری نورزایی از جمله زنان برجسته در دهههای 60 و 70 میلادی در افغانستان بود که نامش به عنوان مفاخر زنان معاصر تاریخ این کشور درج شده است.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *