اجرای دوباره یک متن برای مخاطب حرفه ای جذاب است
سید حسن حسینی گفت: اگر مخاطب حرفه ای تئاتر باشم برایم جذاب خواهد بود که این کارگردان چه نوع اجرایی از این متن داشته است و این اجرا در همه اجزا و جزئیات وجود دارد.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش گروه فرهنگی ، برنامه "پرده آخر" با موضوع نمایشنامه های ایرانی و خارجی و با حضور سید حسن حسینی "کارگردان نمایش همه دزدها که دزد نیستند"، مهسان عطایی بازیگر و دانشجوی تئاتر و تاج بخش بازیگر تئاتر روی آنتن رفت.
سید حسن حسینی "کارگردان نمایش همه دزدها که دزد نیستند" درباره علت انتخاب این نمایش برای کار کردن، گفت: وقتی این نمایش را خواندم، جذابیت هایی داشت زیرا اساساً انتخاب هر متنی برای کارگردان، بر اساس دغدغه های ذهنی خودش خواهد بود.
وی با اشاره به این موضوع که از دو اجرای این نمایش نامه در سال گذشته آگاه بوده است، اظهار داشت: جلسات نقد و بررسی آن دو نمایش را نیز خوانده بودم و جالب است بدانیم آن دو اجرا کاملا متفاوت بود.
وی افزود: حرف و سخن اصلی این متن به گونه ای است که هر کارگردانی می تواند آن را بارها و بارها اجرا کند. حتی می توانم برای اجرای آن خوانش دیگری داشته باشم. وقتی متنی نوشته می شود رویدادهای آن نیز نوشته می شود، ولی چگونگی رویداد و موقعیت هیچ وقت توسط نویسنده نوشته نخواهد شد و به همین دلیل دست یک کارگردان را برای خوانش های متفاوت باز می گذارد. در حال حاضر نیز همزمان با ما سامان ارسطو این کار را روی صحنه می برد.
این کارگردان تئاتر با تاکید بر اینکه مطمئن هستم این دو اجرا متفاوت خواهد بود، بیان داشت: دیدگاه و تحلیل و ساختار اجرایی مان و با توجه به اینکه یک کارگردان یک اثر را دوباره خلق می کند و روی صحنه می برد، متفاوت است.
حسینی درباره انتخاب این متن گفت: حرف اصلی متن، حرفی است که همیشه وجود دارد و جهان شمول است. متن همه دزدها که دزد نیستند، تاریخ مصرف زمانی ندارد. در این متن با یکسری مفاهیم انسانی روبرو خواهید بود که همیشه بیان خواهد شد. وقتی متن را می خوانید متوجه می شوید این حرف متعلق به دوره تاریخی خاصی نیست و همیشه می توان آن را اجرا کرد.
وی با یادآوری این نکته که دو اجرایی که سال گذشته این متن را اجرا کردند، ندیده است، اظهار داشت: بنده با آگاهی از اینکه دو اجرا برای این متن انجام شده است، این نمایشنامه را انتخاب کردم. جلسات نقد و بررسی این دو نمایش را خواندم؛ آقای میری کار را دراماتوژی کردند و کاملاٌ کار را به سبک ایرانیزه متفاوتی اجرا کردند. بر خلاف آقای میری، آقای ارسطو دخل و تصرفی در کار نداشته است.
در ادامه تاج بخش بازیگر تئاتر با بیان اینکه هیچ کدام از دو اجرای سال گذشته را ندیده است، گفت: وقتی قرار شد این کار را روی صحنه ببریم، تعمداً هیچ پیگیری نکردم، زیرا دوست داشتم کاملا بِکر وارد کار شوم و تاثیری از بازی ها و تحلیل ها نداشته باشیم و بعد از اتمام کار یک نگاهی به آنها بیاندازم.
وی اضافه کرد: به طور کل این تجربه را داشتم که اگر بخواهم کاری را بازی کنم، از قبل نمایش های آن را دیده باشم، از روی آن اجرا تاثیر می پذیرم، علاقه ای نداشتم این مسئله تکرار شود.
تاج بخش بازیگر تئاتر نیز در ادامه با اشاره به اینکه دو اجرای مرتبط با این متن را ندیده است، اظهار داشت: البته به شخصه علاقه داشتم این دو کار را ببینم و قبل از اجرای کار خودمان این دو اثر را مشاهده کنم.
در ادامه حسینی درباره استقبال از نمایش همه دزدها که دزد نیستند بیان داشت: استقبال در هفته اول و دوم خیلی خوب بود در حالی که تالار مهراب نسبت به سالن های دیگر در مرکزیت شهر قرار ندارد که استقبال آنچنانی از آن شود. البته اسفند ماه، ماه خوبی برای تئاتری ها نیست زیرا با نزول تماشاچی روبرو می شوید.
وی ادامه داد: استقبال تا هفته دوم خوب بوده است و پیش بینی مان نیز این است که در هفته سوم با استقبال کمتر مخاطبان روبر شود که دلیلش بخاطر حضور در اسفند ماه و نزدیک شدن به نوروز هستیم.
تاج بخش در ادامه در این خصوص که بازی کردن در نقشی که دو بار قبلاً اجرا شده است، شاید یک قیاس را ایجاد کند، گفت: به طور کلی یک بازیگر وقتی روی صحنه می رود، به دلیل اینکه هیچ وقت به همکارش به عنوان یک رقیب نگاه نمی کند، چنین احساسی را ایجاد نمی کند.
وی بیان داشت: دغدغه من هیچ وقت این نبوده است که یک بازیگر دیگر در یک سالن دیگر در شرایط بهتر دارد یک نقشی را بازی می کند. به عنوان یک بازیگر وظیفه ام این است که یک نقش را روی صحنه به درستی اجرا کنم.
وی با بیان اینکه تئاتر یک کار گروهی است، اظهار داشت: با کمک همدیگر یک کار می تواند خیلی خوب باشد و یا اینکه ممکن است افت داشته باشد.
این بازیگر تئاتر درباره تاثیر پذیری مخاطب نیز گفت: وقتی بنده چنین حسی را نداشته باشم، قاعدتاً مخاطب نیز در اولویت قرار نمی گیرد، بلکه در مرحله سوم خواهد بود، یعنی ابتدا خودم، بعد همکارم و بعد تماشاچی قرار دارد. از هر اجرایی می توان اجراهای متفاوتی را روی صحنه برد. البته این مسئله به تماشاچی نیز بستگی دارد که آن لحظه چه حسی را دریافت کند.
وی اضافه کرد: ممکن است یک بازیگر آماتور باشد ولی آنقدر زیبا آن نقش را بازی کند که تماشاچی به وجد بیاید و برایش اهمیتی نداشته باشد که آن کار قبلا در چه جایی به روی صحنه رفته است.
حسینی در ادامه دو بار اجرا کردن از یک کار را جذاب هم دانست و خاطرنشان کرد: این مسئله را در تاریخ سینما هم نیز داریم. در فیلم پدرخوانده رابرت دنیرو جای مارلون براندو بازی کرد. همچنین بی خوابی را کریستفن نولان بازسازی کرد که در آن آل پاچینو بازی کرد.
وی بیان داشت: اگر مخاطب حرفه ای تئاتر باشم برایم جذاب خواهد بود که این کارگردان چه نوع اجرایی از این متن داشته است و این اجرا در همه اجزا و جزئیات وجود دارد.
شایان ذکر است؛ فایل صوتی برنامه "پرده آخر" در سایت شبکه موجود است.
اناتهای پیام/
به گزارش گروه فرهنگی ، برنامه "پرده آخر" با موضوع نمایشنامه های ایرانی و خارجی و با حضور سید حسن حسینی "کارگردان نمایش همه دزدها که دزد نیستند"، مهسان عطایی بازیگر و دانشجوی تئاتر و تاج بخش بازیگر تئاتر روی آنتن رفت. سید حسن حسینی "کارگردان نمایش همه دزدها که دزد نیستند" درباره علت انتخاب این نمایش برای کار کردن، گفت: وقتی این نمایش را خواندم، جذابیت هایی داشت زیرا اساساً انتخاب هر متنی برای کارگردان، بر اساس دغدغه های ذهنی خودش خواهد بود.
وی با اشاره به این موضوع که از دو اجرای این نمایش نامه در سال گذشته آگاه بوده است، اظهار داشت: جلسات نقد و بررسی آن دو نمایش را نیز خوانده بودم و جالب است بدانیم آن دو اجرا کاملا متفاوت بود.
وی افزود: حرف و سخن اصلی این متن به گونه ای است که هر کارگردانی می تواند آن را بارها و بارها اجرا کند. حتی می توانم برای اجرای آن خوانش دیگری داشته باشم. وقتی متنی نوشته می شود رویدادهای آن نیز نوشته می شود، ولی چگونگی رویداد و موقعیت هیچ وقت توسط نویسنده نوشته نخواهد شد و به همین دلیل دست یک کارگردان را برای خوانش های متفاوت باز می گذارد. در حال حاضر نیز همزمان با ما سامان ارسطو این کار را روی صحنه می برد.
این کارگردان تئاتر با تاکید بر اینکه مطمئن هستم این دو اجرا متفاوت خواهد بود، بیان داشت: دیدگاه و تحلیل و ساختار اجرایی مان و با توجه به اینکه یک کارگردان یک اثر را دوباره خلق می کند و روی صحنه می برد، متفاوت است.
حسینی درباره انتخاب این متن گفت: حرف اصلی متن، حرفی است که همیشه وجود دارد و جهان شمول است. متن همه دزدها که دزد نیستند، تاریخ مصرف زمانی ندارد. در این متن با یکسری مفاهیم انسانی روبرو خواهید بود که همیشه بیان خواهد شد. وقتی متن را می خوانید متوجه می شوید این حرف متعلق به دوره تاریخی خاصی نیست و همیشه می توان آن را اجرا کرد.
وی با یادآوری این نکته که دو اجرایی که سال گذشته این متن را اجرا کردند، ندیده است، اظهار داشت: بنده با آگاهی از اینکه دو اجرا برای این متن انجام شده است، این نمایشنامه را انتخاب کردم. جلسات نقد و بررسی این دو نمایش را خواندم؛ آقای میری کار را دراماتوژی کردند و کاملاٌ کار را به سبک ایرانیزه متفاوتی اجرا کردند. بر خلاف آقای میری، آقای ارسطو دخل و تصرفی در کار نداشته است.
در ادامه تاج بخش بازیگر تئاتر با بیان اینکه هیچ کدام از دو اجرای سال گذشته را ندیده است، گفت: وقتی قرار شد این کار را روی صحنه ببریم، تعمداً هیچ پیگیری نکردم، زیرا دوست داشتم کاملا بِکر وارد کار شوم و تاثیری از بازی ها و تحلیل ها نداشته باشیم و بعد از اتمام کار یک نگاهی به آنها بیاندازم.
وی اضافه کرد: به طور کل این تجربه را داشتم که اگر بخواهم کاری را بازی کنم، از قبل نمایش های آن را دیده باشم، از روی آن اجرا تاثیر می پذیرم، علاقه ای نداشتم این مسئله تکرار شود.
تاج بخش بازیگر تئاتر نیز در ادامه با اشاره به اینکه دو اجرای مرتبط با این متن را ندیده است، اظهار داشت: البته به شخصه علاقه داشتم این دو کار را ببینم و قبل از اجرای کار خودمان این دو اثر را مشاهده کنم.
در ادامه حسینی درباره استقبال از نمایش همه دزدها که دزد نیستند بیان داشت: استقبال در هفته اول و دوم خیلی خوب بود در حالی که تالار مهراب نسبت به سالن های دیگر در مرکزیت شهر قرار ندارد که استقبال آنچنانی از آن شود. البته اسفند ماه، ماه خوبی برای تئاتری ها نیست زیرا با نزول تماشاچی روبرو می شوید.
وی ادامه داد: استقبال تا هفته دوم خوب بوده است و پیش بینی مان نیز این است که در هفته سوم با استقبال کمتر مخاطبان روبر شود که دلیلش بخاطر حضور در اسفند ماه و نزدیک شدن به نوروز هستیم.
تاج بخش در ادامه در این خصوص که بازی کردن در نقشی که دو بار قبلاً اجرا شده است، شاید یک قیاس را ایجاد کند، گفت: به طور کلی یک بازیگر وقتی روی صحنه می رود، به دلیل اینکه هیچ وقت به همکارش به عنوان یک رقیب نگاه نمی کند، چنین احساسی را ایجاد نمی کند.
وی بیان داشت: دغدغه من هیچ وقت این نبوده است که یک بازیگر دیگر در یک سالن دیگر در شرایط بهتر دارد یک نقشی را بازی می کند. به عنوان یک بازیگر وظیفه ام این است که یک نقش را روی صحنه به درستی اجرا کنم.
وی با بیان اینکه تئاتر یک کار گروهی است، اظهار داشت: با کمک همدیگر یک کار می تواند خیلی خوب باشد و یا اینکه ممکن است افت داشته باشد.
این بازیگر تئاتر درباره تاثیر پذیری مخاطب نیز گفت: وقتی بنده چنین حسی را نداشته باشم، قاعدتاً مخاطب نیز در اولویت قرار نمی گیرد، بلکه در مرحله سوم خواهد بود، یعنی ابتدا خودم، بعد همکارم و بعد تماشاچی قرار دارد. از هر اجرایی می توان اجراهای متفاوتی را روی صحنه برد. البته این مسئله به تماشاچی نیز بستگی دارد که آن لحظه چه حسی را دریافت کند.
وی اضافه کرد: ممکن است یک بازیگر آماتور باشد ولی آنقدر زیبا آن نقش را بازی کند که تماشاچی به وجد بیاید و برایش اهمیتی نداشته باشد که آن کار قبلا در چه جایی به روی صحنه رفته است.
حسینی در ادامه دو بار اجرا کردن از یک کار را جذاب هم دانست و خاطرنشان کرد: این مسئله را در تاریخ سینما هم نیز داریم. در فیلم پدرخوانده رابرت دنیرو جای مارلون براندو بازی کرد. همچنین بی خوابی را کریستفن نولان بازسازی کرد که در آن آل پاچینو بازی کرد.
وی بیان داشت: اگر مخاطب حرفه ای تئاتر باشم برایم جذاب خواهد بود که این کارگردان چه نوع اجرایی از این متن داشته است و این اجرا در همه اجزا و جزئیات وجود دارد.
شایان ذکر است؛ فایل صوتی برنامه "پرده آخر" در سایت شبکه موجود است.
اناتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *