هدف رخنه حقوق بشری چیست؟
مدیرمسئول روزنامه حمایت در یادداشتی نوشت:شواهد و قرائن آشکار و غیر قابل انکار از مدتها پیش نشان میداد باید منتظر بازی و سناریوهای چند لایه حقوق بشری غرب بر ضد ایران اسلامی بود.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه حقوقی و قضایی به نقل از روزنامه حمایت، حسام الدین برومند مدیرمسئول روزنامه حمایت در یادداشتی نوشت: شواهد و قرائن آشکار و غیر قابل انکار از مدتها پیش نشان می داد باید منتظر بازی و سناریوهای چند لایه حقوق بشری غرب بر ضد ایران اسلامی بود. بطوریکه از بعد از توافق هسته ای هرچه جلوتر آمدیم سناریوی پسا برجامی حریف از دالان حقوق بشر، بیشتر عیان و نمایان شده است. البته این در شرایطی است که رهبر معظم انقلاب ، در چند ماه گذشته (اولین بار در دیدار با شرکت کنندگان در اجلاس مجمع جهانی اهل بیت و رادیو و تلویزیون های اسلامی 26مرداد94) پروژه نفوذ دشمن از طریق توافق هسته ای را افشاء کردند.
بنابراین موضوع پمپاژ حقوق بشری بر ضد جمهوری اسلامی برای پس از توافق هستهای در ذیل یک پروژه کلان به نام پرژه نفوذ دنبال می شود. این یادداشت مشخصا این نکته را به ارزیابی خواهد نشست که یکی از سناریوهای اصلی پروژه نفوذ، رخنه حقوق بشری پس از برجام و به موازات موضوع توافق هسته ای است. اجازه بدهید بدون صغری و کبری چیدن به اصل مطلب بپردازیم. ماجرا از این قرار است که به بهانه حقوق بشر، دشمن می خواهد بتدریج بر ذهن قانونگذار تاثیر بگذارد و حذف مجازاتهای اسلامی را به نظاره بنشیند.
جالب اینجاست که احمد شهید در تازه ترین گزارش خود علیه کشورمان در حالی ایران اسلامی را به نقض حقوق بشر متهم می کند که بیش از هرچیز در این گزارش قوانین اسلامی و اعتقادات ملت بزرگ ایران را نشانه رفته است.
این گزارش دهمین گزارش احمد شهید طی مهر ماه 1390 تا اسفند ماه 1394 است. در تمامی گزارش های احمد شهید چیزی که بیش از هر مسئله دیگری به چشم می خورد حمله و هجمه گزارشگر حقوق بشر به قوانین اسلامی است و نکته خوشمزه این داستان، این است که احمد شهید در حالی ردای گزارشگری حقوق بشر در امور ایران را بر تن کرده که عنوان مسلمانی را نیز به یدک می کشد و کمترین انتظار این بود که وی با مبانی قوانین اسلامی آشنا باشد. اما احمد شهید از گزارش اول تا دهم همواره نشان داده که نسبت به قوانین اسلامی آشنایی ندارد و از سوی دیگر، این قوانین را ناقض حقوق بشر پنداشته است.!
نمونه ها در این باره زیاد است . به عنوان مثال احمد شهید در گزارش اول خود در بند 54 ، احکام و قواعد آمره ارث را که برگرفته از نص قرآن است را مصداق نقض حقوق بشر قلمداد کرد. یا در گزارش جدید خود باردیگر حق قصاص مساوی با اعدام پنداشته شده و این در حالی است که قصاص ، حقی است برای اولیای دم که ریشه قرآنی دارد. پیش تر نیز احمد شهید نشان داده بود که فهمی از مجازاتهای اسلامی چون محاربه، افساد فی الارض و ...ندارد و مثلا محاربه را در عبارت کلی دشمنی با خدا دانسته بود در حالیکه طبق قوانین جزایی ما، محاربه عبارت است از کشیدن سلاح به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنها است،به نحوی که موجب ناامنی در محیط گردد.(ماده 279 قانون مجازات اسلامی ) همچنانکه در متون فقهی هم با عبارت :"تجرید سلاح لاخافه الناس" مورد تاکید قرار گرفته است.
بنابراین روح کلی حاکم بر تمامی گزارش های احمد شهید تلاش برای فقه زدایی و اسلام زدایی از قوانین کشور است. هدف این گزارش ها- که درگزارش اول تا دهم مشهود است- نه در راستای به اصطلاح بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران بلکه مبارزه با قوانین اسلامی و اعتقادات ملت بزرگ ایران است .اینجاست که یکی از مصادیق اصلی نفوذ ، رخنه حقوق بشری برای استحاله ماهیت اسلامی قوانین جمهوری اسلامی است که اکنون به نظر می رسد در پسابرجام در صدر دستورکارهای دشمن و حریف قرار گرفته است.
از سوی دیگر؛ احمد شهید با انتشار این گزارش ها در بزنگاه های حساس به ایفای نقش برای غرب ذیل ابرپروژه مهار ایران و تلاش برای شکل گیری خاورمیانه جدید(خاورمیانه با مختصات آمریکایی) مشغول است. آقای گزارشگر پیش از این درست در زمانی که آمریکا ائتلاف به اصطلاح ضد داعش را تشکیل داده و پرچم دروغین مبارزه با تروریسم را بلند کرده بود، با انتشار گزارشی ایران را به نقض حقوق بشر متهم کرد و اکنون در شرایطی که داعش حمله شیمیایی به عراق و سوریه را دستور کار قرار داده و مدعیان دروغین حقوق بشر چشم بر این جنایت آشکار بسته اند، باز سرو کله احمد شهید پیدا شده و در پوشش گزارش های دوره ای خود ، ایران اسلامی را به نقض حقوق بشر متهم می کند. با این وصف، آیا نتیجه چیزی جز انحراف افکار عمومی بسوی ایران آنهم با هیاهوی حقوق بشر است تا وانمود شود که مشکل قوانین اسلامی این کشور است؟پاسخ روشن است و می طلبد که مسئولان بیش از پیش مراقب رخنه حقوق بشری دشمن در ذیل پروژه نفوذ باشند.
بنابراین موضوع پمپاژ حقوق بشری بر ضد جمهوری اسلامی برای پس از توافق هستهای در ذیل یک پروژه کلان به نام پرژه نفوذ دنبال می شود. این یادداشت مشخصا این نکته را به ارزیابی خواهد نشست که یکی از سناریوهای اصلی پروژه نفوذ، رخنه حقوق بشری پس از برجام و به موازات موضوع توافق هسته ای است. اجازه بدهید بدون صغری و کبری چیدن به اصل مطلب بپردازیم. ماجرا از این قرار است که به بهانه حقوق بشر، دشمن می خواهد بتدریج بر ذهن قانونگذار تاثیر بگذارد و حذف مجازاتهای اسلامی را به نظاره بنشیند.
جالب اینجاست که احمد شهید در تازه ترین گزارش خود علیه کشورمان در حالی ایران اسلامی را به نقض حقوق بشر متهم می کند که بیش از هرچیز در این گزارش قوانین اسلامی و اعتقادات ملت بزرگ ایران را نشانه رفته است.
این گزارش دهمین گزارش احمد شهید طی مهر ماه 1390 تا اسفند ماه 1394 است. در تمامی گزارش های احمد شهید چیزی که بیش از هر مسئله دیگری به چشم می خورد حمله و هجمه گزارشگر حقوق بشر به قوانین اسلامی است و نکته خوشمزه این داستان، این است که احمد شهید در حالی ردای گزارشگری حقوق بشر در امور ایران را بر تن کرده که عنوان مسلمانی را نیز به یدک می کشد و کمترین انتظار این بود که وی با مبانی قوانین اسلامی آشنا باشد. اما احمد شهید از گزارش اول تا دهم همواره نشان داده که نسبت به قوانین اسلامی آشنایی ندارد و از سوی دیگر، این قوانین را ناقض حقوق بشر پنداشته است.!
نمونه ها در این باره زیاد است . به عنوان مثال احمد شهید در گزارش اول خود در بند 54 ، احکام و قواعد آمره ارث را که برگرفته از نص قرآن است را مصداق نقض حقوق بشر قلمداد کرد. یا در گزارش جدید خود باردیگر حق قصاص مساوی با اعدام پنداشته شده و این در حالی است که قصاص ، حقی است برای اولیای دم که ریشه قرآنی دارد. پیش تر نیز احمد شهید نشان داده بود که فهمی از مجازاتهای اسلامی چون محاربه، افساد فی الارض و ...ندارد و مثلا محاربه را در عبارت کلی دشمنی با خدا دانسته بود در حالیکه طبق قوانین جزایی ما، محاربه عبارت است از کشیدن سلاح به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنها است،به نحوی که موجب ناامنی در محیط گردد.(ماده 279 قانون مجازات اسلامی ) همچنانکه در متون فقهی هم با عبارت :"تجرید سلاح لاخافه الناس" مورد تاکید قرار گرفته است.
بنابراین روح کلی حاکم بر تمامی گزارش های احمد شهید تلاش برای فقه زدایی و اسلام زدایی از قوانین کشور است. هدف این گزارش ها- که درگزارش اول تا دهم مشهود است- نه در راستای به اصطلاح بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران بلکه مبارزه با قوانین اسلامی و اعتقادات ملت بزرگ ایران است .اینجاست که یکی از مصادیق اصلی نفوذ ، رخنه حقوق بشری برای استحاله ماهیت اسلامی قوانین جمهوری اسلامی است که اکنون به نظر می رسد در پسابرجام در صدر دستورکارهای دشمن و حریف قرار گرفته است.
از سوی دیگر؛ احمد شهید با انتشار این گزارش ها در بزنگاه های حساس به ایفای نقش برای غرب ذیل ابرپروژه مهار ایران و تلاش برای شکل گیری خاورمیانه جدید(خاورمیانه با مختصات آمریکایی) مشغول است. آقای گزارشگر پیش از این درست در زمانی که آمریکا ائتلاف به اصطلاح ضد داعش را تشکیل داده و پرچم دروغین مبارزه با تروریسم را بلند کرده بود، با انتشار گزارشی ایران را به نقض حقوق بشر متهم کرد و اکنون در شرایطی که داعش حمله شیمیایی به عراق و سوریه را دستور کار قرار داده و مدعیان دروغین حقوق بشر چشم بر این جنایت آشکار بسته اند، باز سرو کله احمد شهید پیدا شده و در پوشش گزارش های دوره ای خود ، ایران اسلامی را به نقض حقوق بشر متهم می کند. با این وصف، آیا نتیجه چیزی جز انحراف افکار عمومی بسوی ایران آنهم با هیاهوی حقوق بشر است تا وانمود شود که مشکل قوانین اسلامی این کشور است؟پاسخ روشن است و می طلبد که مسئولان بیش از پیش مراقب رخنه حقوق بشری دشمن در ذیل پروژه نفوذ باشند.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *