احتمال نمایش انحرافی هاليوود از مولانا
به نقل از روزنامه جوان، پس از انتشار خبر احتمال تولید فیلم سینمایی زندگی «مولانا» در هالیوود با بازی بازیگرانی مثل لئوناردو دیکاپریو و رابرت داونی جونیور در نقشهای مولانا و شمس تبریزی در این پروژه، دو اتفاق به طور ویژه باعث جنجال در این زمینه شد.
خبرگزاری میزان -
موضوع اول، جنجال بر سر انتخاب بازیگران احتمالی این پروژه بود که در بستر شبکههای اجتماعی و ایجاد هشتگهایی نمود پیدا کرد. در قالب این اعتراضات برخی از هنرمندان و کاربران رنگینپوست شبکههای اجتماعی این موضوع را مطرح کردند که مولانا فردی سفیدپوست و با چهرهای غربی نبوده است، پس چگونه بازیگری مثل لئوناردو دیکاپریو شایسته ایفای نقش او است؟ این انتقادات درباره رابرت داونی جونیور نیز مطرح شد و به مطابقت نداشتن چهره و شمایل او با شخصیت تاریخی شمس تبریزی پرداخته شد. موضوع دوم، بحث نگرانکننده برخی از کارشناسان فرهنگی و رسانهای بود مبنی بر احتمال اقدام هالیوود در نمایش مولانا به عنوان فردی همجنسباز.
موضوعی که ابتدا بهت و حیرت مخاطبان را برمیانگیزد و بعد این سؤال در ذهن ایجاد میشود که آیا میتوان به این اخبار اعتنا کرد یا خیر؟ هرچند قبل از ساخت یک پروژه همیشه اخبار و حواشی عجیب و غریبی منتشر میشود که عمدتاً مورد شک واقع میشوند، اما برای بررسی احتمال واقعیت آن میتوان به عقبه تاریخی و عملکرد آن مجموعه پرداخت. کمپانیهای هالیوودی در طول تاریخ ید طولایی در تحریف تاریخ داشته و در تولیدات مختلفی به تغییر واقعیت و حتی به وارونه جلوه دادن آن مبادرت ورزیدهاند، از نمونههایی مثل «300» یا نمونههای ضدانقلابی مثل «آرگو» ساخته بن افلک، که البته این دو نمونه تنها قطرهای از دریای تحریفهای تاریخی هالیود است. همانطور که ذکرشد هالیوود با توجه به عقبه تاریخی و عملکرد منافقانهاش، مجموعه قابل اعتمادی نیست و اگر پس از ساخت پروژه سینمایی مولانا، شخصیت والای او دچار تحریفاتی بشود، خیلی دور از ذهن نیست. از کمپانیهای فیلمسازی هالیوودی بر میآید که مولانایی را خلق کنند که نه عارف و مسلمان که شیدایی همجنسباز باشد. اما نکته تأسفباری که مثل همیشه درباره چنین اخبار و اتفاقاتی به ذهن میرسد، این است که چرا باید کار به جایی برسد که شخصیتهای ما را بیگانگان روایت کنند، چرا تاریخ پربار این سرزمین و انسانهایش توسط هنرمندان متعهد ایرانی نمایش داده نمیشوند که هم هنرمندان داخلی از سوژههای غنی این مملکت برای آثار هنری خود بهره ببرند که به تکرار و کلیشه نیفتند و هم از دروغپردازیهای تاریخی دیگران درباره تاریخ سرزمین عزیزمان جلوگیری شود.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
به گزارش گروه فضای مجازی به نقل از روزنامه جوان، پس از انتشار خبر احتمال تولید فیلم سینمایی زندگی «مولانا» در هالیوود با بازی بازیگرانی مثل لئوناردو دیکاپریو و رابرت داونی جونیور در نقشهای مولانا و شمس تبریزی در این پروژه، دو اتفاق به طور ویژه باعث جنجال در این زمینه شد. تا حال آنهایی که از این خبر خوشحال شده بودند، گرفته شود.
موضوع اول، جنجال بر سر انتخاب بازیگران احتمالی این پروژه بود که در بستر شبکههای اجتماعی و ایجاد هشتگهایی نمود پیدا کرد. در قالب این اعتراضات برخی از هنرمندان و کاربران رنگینپوست شبکههای اجتماعی این موضوع را مطرح کردند که مولانا فردی سفیدپوست و با چهرهای غربی نبوده است، پس چگونه بازیگری مثل لئوناردو دیکاپریو شایسته ایفای نقش او است؟ این انتقادات درباره رابرت داونی جونیور نیز مطرح شد و به مطابقت نداشتن چهره و شمایل او با شخصیت تاریخی شمس تبریزی پرداخته شد. موضوع دوم، بحث نگرانکننده برخی از کارشناسان فرهنگی و رسانهای بود مبنی بر احتمال اقدام هالیوود در نمایش مولانا به عنوان فردی همجنسباز.
موضوعی که ابتدا بهت و حیرت مخاطبان را برمیانگیزد و بعد این سؤال در ذهن ایجاد میشود که آیا میتوان به این اخبار اعتنا کرد یا خیر؟ هرچند قبل از ساخت یک پروژه همیشه اخبار و حواشی عجیب و غریبی منتشر میشود که عمدتاً مورد شک واقع میشوند، اما برای بررسی احتمال واقعیت آن میتوان به عقبه تاریخی و عملکرد آن مجموعه پرداخت. کمپانیهای هالیوودی در طول تاریخ ید طولایی در تحریف تاریخ داشته و در تولیدات مختلفی به تغییر واقعیت و حتی به وارونه جلوه دادن آن مبادرت ورزیدهاند، از نمونههایی مثل «300» یا نمونههای ضدانقلابی مثل «آرگو» ساخته بن افلک، که البته این دو نمونه تنها قطرهای از دریای تحریفهای تاریخی هالیود است. همانطور که ذکرشد هالیوود با توجه به عقبه تاریخی و عملکرد منافقانهاش، مجموعه قابل اعتمادی نیست و اگر پس از ساخت پروژه سینمایی مولانا، شخصیت والای او دچار تحریفاتی بشود، خیلی دور از ذهن نیست. از کمپانیهای فیلمسازی هالیوودی بر میآید که مولانایی را خلق کنند که نه عارف و مسلمان که شیدایی همجنسباز باشد. اما نکته تأسفباری که مثل همیشه درباره چنین اخبار و اتفاقاتی به ذهن میرسد، این است که چرا باید کار به جایی برسد که شخصیتهای ما را بیگانگان روایت کنند، چرا تاریخ پربار این سرزمین و انسانهایش توسط هنرمندان متعهد ایرانی نمایش داده نمیشوند که هم هنرمندان داخلی از سوژههای غنی این مملکت برای آثار هنری خود بهره ببرند که به تکرار و کلیشه نیفتند و هم از دروغپردازیهای تاریخی دیگران درباره تاریخ سرزمین عزیزمان جلوگیری شود.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *