دغدغه های کودکانه فرزند شهید از روز اول مدرسه و گریه های خواهر 2 ماهه اش

به گزارش خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری میزان، روزهاست که کرمانشاه در صدر اخبار کشور قرار گرفته است.

بعد از حادثه تروریستی در دالاهو و آن یکشنبه خونین در 20 تیر، هر روز اخبار تازه ای از کرمانشاه به گوش می رسد.

پس از حمله تروریستی در منطقه ریجاب شهرستان دالاهو و حمله اشرار به خودرو حشمت الله فلاحت پیشه نماینده مجلس شورای اسلامی، دو تن به شهادت رسیدند. یکی از آنها، شهید دکتر حجت الله نیک عزم، رئیس دامپزشکی شهرستان اسلام آباد غرب و از دوستان قدیمی فلاحت پیشه بود و دیگری غلامرضا کرمی، راننده ای که در این حادثه جان خود را از دست داد.

هنوز امیرحسین، فرزند 8 ساله شهید غلامرضا کرمی باور ندارد که پدرش شهید شده و می گوید شهید شدن با مردن فرق دارد. پدر من شهید است و می دانم که چند روز دیگر به خانه می آید.

پس از این حادثه اما، گفته می شود هیچ یک از مسئولان دولتی در خانه این دو شهید حضور نیافته اند تا التیام دهنده شرایط روحی خانواده باشند.

فلاحت پیشه که خود در این حادثه حضور داشته این موضوع را یک ضعف بزرگ می داند.

در این میان اما، سید پرویز فتاح، رئیس کمیته امداد امام خمینی (ره) که برای بازدید از مناطق محروم استان کرمانشاه راهی این استان شده بود، دیداری نیز با خانواده های شهدای حمله تروریستی ریجاب داشت.

وارد شهرستان دالاهو که می شویم، پس از گذشت از میدان مدرس، درست سمت راست در کوچه ای که به شدت سربالایی است، بنرهای سیاه تسلیت خودنمایی می کند. از اقوام و همسایه ها گرفته تا استانداری، فرمانداری، بنیاد شهید و اداره اوقاف همه به نوعی تسلیت خود را با نصب بنرهایی در دیوار کوچه به خانواده شهید غلامرضا کرمی اعلام کرده اند.
وارد خانه پدر شهید می شویم، همسر و دو فرزند او مدتی است پس از شهادت پدر آنجا را برای زندگی انتخاب کرده اند. امیر حسین 8 سال دارد و مریم 2 ماه است که چشم به این جهان گشوده و خانواده می گویند که شهید علاقه خاصی به او داشته است.

در بدو ورود 3 برادر شهید از رئیس کمیته امداد امام خمینی (ره) و حشمت الله فلاحت پیشه استقبال می کنند.

وارد خانه که می شویم پرچم های سیاه، سرا سر دیوارهای خانه را پوشانده است. مادر، همسر و خواهر شهید نیز در گوشه ای نشسته و چهره شان نشان می دهد که روزهای سختی را پشت سر گذاشته اند.

در این دیدار حشمت الله فلاحت پیشه، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی می گوید: در روز حادثه، دو شهید بر شانه های من جان دادند و پس از این اتفاق به شدت متاثر شده ام. تلاش کردم که حد اقل خانواده های آنها مورد حمایت قرار گیرند اما متاسفانه هیچ یک از مسئولان دولتی حاضر نشدند به دیدار خانواده ای این شهدا بیایند.

وی می افزاید: این دو شهید سینه خود را در مقابل گلوله قرار دادند و به دست اشرار که چشم به خاک این کشور داشتند به شهادت رسیدند و حقشان است که مسئولان توجه ویژه ای به خانواده آنها داشته باشند.

همچنین سید پرویز فتاح، رئیس کمیته امداد امام خمینی (ره) نیز در این دیدار می گوید: ایران به هیچ وجه نا امن نیست و اگر در موارد معدودی تروری به قصد جان یک چهره انجام می شود، از شیطنت های دشمن است.

وی می افزاید: کرمانشاه نیز هیچ گاه نا امن نبوده و مردم این خطه نشان داده اند که در هر شرایطی برای دفاع از کشور آماده هستند.

پس از صحبت های مطرح شده از سوی نماینده مجلس شورای اسلامی و رئیس کمیته امداد امام خمینی (ره)، شهریار کرمی، برادر شهید می گوید: اعضای خانواده ما در زمان جنگ حضور فعالی داشتند و همه در آن ایام در جبهه حاضر بودیم، اما در کلکسیون افتخارات خانواده تنها جانبازی ثبت شده بود که با شهادت برادرم، این افتخار نصیب خانواده ما شد.

امیرحسین، فرزند بزرگ شهید کرمی در تمام طول دیدار در گوشه ای نشسته و به صحبت های بزرگترها گوش می دهد. او که قرار است راهی کلاس دوم ابتدایی شود در گفت و گو با خبرنگار گروه جامعه می گوید: از روزی که پدرم به خانه نیامده همه به من می گویند که او شهید شده است. اما پدر بزرگم می گوید شهدا نمی میرند و من می دانم که او یک روز به خانه می آید.

وی می افزاید: خواهرم تازه به دنیا آمده اما هیچ کس حوصله او را ندارد. همه ناراحت هستند و مادرم از همه ناراحت تر. دائم در خانه گریه می کند و زمانی که من پیش او می روم، می گوید که ناراحت نیست. من می دانم چون بابا چند روز است که به خانه نیامده او ناراحت است. من هم ناراحتم چون می ترسم که او روز اول مدرسه ها خانه نباشد و من مجبور شوم تنها به مدرسه بروم.

از خانه شهید کرمی خارج می شویم و قرار است تیم حاضر، راهی خانه شهید دکتر حجت الله نیک عزم شوند.

بر روی در خانه شهید، اعلامیه ای که برای هفتمین روز درگذشت حجت الله نیک عزم بوده است، خودنمایی می کند.

وارد خانه که می شویم، پدر به استقبالمان می آید. در نگاه اول مشخص است که او یک پای خود را در جبهه جا گذاشته، در چهره اش هم درد شهادت پسر به خوبی مشهود است.

از شهید تنها یک پسر 15 ساله باقی مانده است. شایان، فرزند شهید است و مادرش می گوید زمانی که خبر شهادت پدر را شنیده، راهی مسجد محل شده و از آن روز به بعد هم دائم برای کاهش دلتنگی هایش به مسجد می رود.

حجت الله نیک عزم از دوستان نزدیک حشمت الله فلاحت پیشه بوده و آنها 7 سال در تهران با یکدیگر هم خوابگاه بوده اند.

فلاحت پیشه با اشاره به ارتباط نزدیک خود با حجت الله نیک عزم می گوید: شهید از دوستان نزدیک من بود و سال ها با یکدیگر هم خوابگاه بودیم.

وی می افزاید: حجت الله نیک عزم با اینکه فارغ التحصیل رشته دامپزشکی از دانشگاه تهران بود، زمانی که وارد کرمانشاه شد هیچ گاه نخواست که برای خودش کار کند و با اینکه اگر این کار را انجام می داد، درآمد بسیاری به دست می آورد اما چنین کاری نکرد. او با اینکه سال ها از فعالیتش می گذشت، هنوز نتوانسته بود برای خانواده اش خانه بخرد و خانه او اکنون استیجاری است.

در پایان این دیدار، شایان، فرزند شهید حجت الله نیک عزم به فلاحت پیشه می گوید که آرزوی دیدار با رهبری را داشته و دوست دارد روزی به دیدار ایشان برود.

انتهای پیام/