شهروندان چگونه به بهای عوارض شهری اعتراض کنند
یکی از منابع مهم درآمدهای پایدار برای شهرداریها موضوع «عوارض خدمات شهری» است؛ عوارض نوسازی، دفع پسماند، صدور پروانه ساخت و به طور کلی سایر خدمات ارائه شده مشمول عوارض، بخش مهمی از درآمدهای شهرداریها را به خود اختصاص میدهند.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه حقوقی و قضایی به نقل از روزنامه حمایت، یکی از منابع مهم درآمدهای پایدار برای شهرداریها موضوع «عوارض خدمات شهری» است؛ عوارض نوسازی، دفع پسماند، صدور پروانه ساخت و به طور کلی سایر خدمات ارائه شده مشمول عوارض، بخش مهمی از درآمدهای شهرداریها را به خود اختصاص میدهند.
شهرداریها به صورت خودمختار مجاز به وضع عوارض در شهرها نبوده و مطابق با بند 16 ماده 70 قانون تشكيلات، وظايف و انتخابات شوراهاي اسلامي كشور، یکی از از وظایف شوراها، «تصويب لوايح برقراري يا لغو عوارض شهر و همچنين تغيير نوع و ميزان آن با در نظر گرفتن سياست عمومي دولت كه از سوي وزارت كشور اعلام ميشود.» تعیین شده است. بنابراین تصویب برقراری یا لغو عوارض تنها با مصوبه شورای شهر امکانپذیر بوده و شهرداریها در این خصوص تنها باید مجری مصوبات باشند.
اگرچه میزان عوارض توسط شورای شهر تعیین و توسط شهرداری محاسبه و اخذ میشود اما گاهی ممکن است در هنگام محاسبه عوارض شهرداری دچار اشکال شود یا شهروندان(مؤدیان) به عوارض تعیین اعتراض داشته باشند، در این صورت، این اعتراض در کجا باید رسیدگی شود؟
مرجع رسیدگی به اعتراض در خصوص عوارض
بر اساس ماده 77 قانون شهرداریها(اصلاحی 1345) «رفع اختلاف بين مؤدي و شهرداري به كميسيوني مركب از نماينده شهرداري و نماينده دادگستري و نماينده شورای شهر ارجاع ميشود.»
بر اساس این مقرره قانونی، برای رسیدگی به اختلافاتی که ممکن است در فرآیند محاسبه یا صدور عوارض رخ دهد، یک مرجع اداری غیرقضایی، با عنوان کمیسیون ماده 77 تشکیل و به اختلافات رسیدگی میکند. بر اساس آنچه که در ادامه ماده 77 آمده است «رأي كميسيون مزبور قطعي است.»
بنابراین مرجعی برای تجدیدنظر از آرای صادره در این کمیسیون در قانون پیشبینی نشده و اگر در شهرهایی با توجه به ضرورت و کثرت پروندهها، نیاز به تشکیل چندین شعبه از کمیسیون باشد، همگی این کمیسیونها در عرض هم بوده و عنوان تالی و عالی برای کمیسیونهای ماده 77 وجود نخواهد داشت.
البته باید توجه کرد که این کمیسیون به صورت مستقل از شهرداریها تشکیل میشود و اگر شهرداریها هم نسبت به دریافت عوارض از شهروندان اعتراض داشته باشند، باید اعتراض خود را در این کمیسیون پیگیری کنند. کمیسیونهای ماده 77 یک صلاحیت ذاتی و یک صلاحیت محلی دارند. صلاحیت ذاتی آنها تنها در خصوص رسیدگی به اعتراضات و اختلافات مربوط به عوارض بهای خدمات شهری است و حق رسیدگی به سایر موضوعات مانند تخلف از پروانه ساختمانی یا ساخت و ساز غیرمجاز یا تجاوز به تاسیسات شهری که در صلاحیت کمیسیون ماده 99 یا ماده 100 قانون شهرداریها است را ندارند. همچنین کمیسیون ماده 77 دارای یک صلاحیت محلی است و تنها به اختلافات بین مؤدیان(شهروندان) و شهرداری محل رسیدگی کرده و در خصوص اختلافات مربوط به شهرها یا شهرداری محلهای دیگر صلاحیت ندارد.
تقسیط عوارض
در صورتیکه عوارض تعیین شده برای شهروندان سنگین باشد و شهروندان به هر دلیلی امکان پرداخت آن را به صورت نقد نداشته باشند، این درخواست باید به شهرداری محل ارائه شود اما شهرداری مجاز به تقسط بدهی نبوده و موضوع باید در مرجع قانونی رسیدگی شود. مطابق با ماده 32 آييننامه مالي شهرداريها «شهرداري مجاز به تقسيط مطالبات خود ناشي از عوارض نيست مگر در مواردي كه به تشخيص كميسيون منظور در ماده 77 قانون شهرداري، مؤدي قادر به پرداخت تمام بدهي خود به طور يك جانبه نباشد كه در اين صورت ممكن است بدهي مؤدي براي مدتي كه از سه سال تجاوز نكند با بهره متداول بانك ملي ايران تقسيط شود ولي در هر حال صدور مفاصاحساب موكول به وصول كليه بدهي است .»
بنابراین یکی از صلاحیتهای خاص قانونی برای کمیسیون ماده 77 این است که در مواردی که مؤدی امکان پرداخت یکجای عوارض را ندارد اما به صورت اقساطی قادر به پرداخت این عوارض است، به درخواست شهروندان رسیدگی و حکم به صدور اقساطی عوارض بدهد. البته مدت تقسط بدهی حداکثر سه سال و با بهره متداول بانکی خواهد بود.
دبير خانه کميسيون ماده 77
دبيرخانه کميسيون ماده 77 در شهرداری محل مستقر بوده و معمولا يکي از کارکنان شهرداري به عنوان دبير کميسيون تعيين مي گردد که داراي وظایف مشخصی از جمله انجام تشريفات قانوني به منظور ثبت و تکميل پرونده هاي ارجاعي به کميسيون، دعوت از اعضای برای تشکیل جلسات کمیسیون، تنظيم صورتجلسه اعضا کميسيون به تفکيک هر پرونده، ابلاغ آرای صادره از سوي کميسيون به موديان و شهرداري است. قانون مقررات خاصی در خصوص شیوه و آیین رسیدگی در کمیسیون تعیین نکرده ولی به طور کلی رسیدگی به پروندهها بدون حضور طرفین بوده و طرفین میتوانند استنادات خود را به صورت مکتوب به کمیسیون ارائه کنند. همچنین آرای کمیسیون با اکثریت آرا، یعنی دو رای از سه رای، دارای اعتبار بوده و جنبه لازم الاجرا دارد.
ضمانت اجرای آرای کمیسیون ماده 77
برای اینکه رای صادره از سوی کمیسیون دارای اعتبار قانونی و ضمانت اجرای لازم باشد، در ادامه ماده 77 مقرر شده است که «بدهيهايي كه طبق رأي اين كميسيون تشخيص شود، طبق مقررات اسناد رسمي قابل وصول ميباشد.» مطابق با آئین نامه اجرای مفاد اسناد رسمی لازم الاجراء(مصوب 1387)، شهرداری پس از صدور رای کمیسیون ماده 77 باید رای کمیسیون را جهت اجرا به اداره ثبت محل ارائه کند تا بر اساس آن، اداره ثبت اقدام به صدور اجرائیه کند. بدیهی است مطابق قانون، اجرائیه به مؤدی پرداخت عوارض ابلاغ و به وی 10 روز مهلت داده میشود تا به نحو مقتضی عوارض مذکور را پرداخت یا ترتیبی برای پرداخت آن مقرر کند. اگر پس از انقضای مدت مزبور، مؤدی از پرداخت عوارض امتناع کند، در این صورت اداره ثبت محل نسبت به توقیف اموال برای پرداخت عوارض اقدام خواهد کرد.
شهرداریها به صورت خودمختار مجاز به وضع عوارض در شهرها نبوده و مطابق با بند 16 ماده 70 قانون تشكيلات، وظايف و انتخابات شوراهاي اسلامي كشور، یکی از از وظایف شوراها، «تصويب لوايح برقراري يا لغو عوارض شهر و همچنين تغيير نوع و ميزان آن با در نظر گرفتن سياست عمومي دولت كه از سوي وزارت كشور اعلام ميشود.» تعیین شده است. بنابراین تصویب برقراری یا لغو عوارض تنها با مصوبه شورای شهر امکانپذیر بوده و شهرداریها در این خصوص تنها باید مجری مصوبات باشند.
اگرچه میزان عوارض توسط شورای شهر تعیین و توسط شهرداری محاسبه و اخذ میشود اما گاهی ممکن است در هنگام محاسبه عوارض شهرداری دچار اشکال شود یا شهروندان(مؤدیان) به عوارض تعیین اعتراض داشته باشند، در این صورت، این اعتراض در کجا باید رسیدگی شود؟
مرجع رسیدگی به اعتراض در خصوص عوارض
بر اساس ماده 77 قانون شهرداریها(اصلاحی 1345) «رفع اختلاف بين مؤدي و شهرداري به كميسيوني مركب از نماينده شهرداري و نماينده دادگستري و نماينده شورای شهر ارجاع ميشود.»
بر اساس این مقرره قانونی، برای رسیدگی به اختلافاتی که ممکن است در فرآیند محاسبه یا صدور عوارض رخ دهد، یک مرجع اداری غیرقضایی، با عنوان کمیسیون ماده 77 تشکیل و به اختلافات رسیدگی میکند. بر اساس آنچه که در ادامه ماده 77 آمده است «رأي كميسيون مزبور قطعي است.»
بنابراین مرجعی برای تجدیدنظر از آرای صادره در این کمیسیون در قانون پیشبینی نشده و اگر در شهرهایی با توجه به ضرورت و کثرت پروندهها، نیاز به تشکیل چندین شعبه از کمیسیون باشد، همگی این کمیسیونها در عرض هم بوده و عنوان تالی و عالی برای کمیسیونهای ماده 77 وجود نخواهد داشت.
البته باید توجه کرد که این کمیسیون به صورت مستقل از شهرداریها تشکیل میشود و اگر شهرداریها هم نسبت به دریافت عوارض از شهروندان اعتراض داشته باشند، باید اعتراض خود را در این کمیسیون پیگیری کنند. کمیسیونهای ماده 77 یک صلاحیت ذاتی و یک صلاحیت محلی دارند. صلاحیت ذاتی آنها تنها در خصوص رسیدگی به اعتراضات و اختلافات مربوط به عوارض بهای خدمات شهری است و حق رسیدگی به سایر موضوعات مانند تخلف از پروانه ساختمانی یا ساخت و ساز غیرمجاز یا تجاوز به تاسیسات شهری که در صلاحیت کمیسیون ماده 99 یا ماده 100 قانون شهرداریها است را ندارند. همچنین کمیسیون ماده 77 دارای یک صلاحیت محلی است و تنها به اختلافات بین مؤدیان(شهروندان) و شهرداری محل رسیدگی کرده و در خصوص اختلافات مربوط به شهرها یا شهرداری محلهای دیگر صلاحیت ندارد.
تقسیط عوارض
در صورتیکه عوارض تعیین شده برای شهروندان سنگین باشد و شهروندان به هر دلیلی امکان پرداخت آن را به صورت نقد نداشته باشند، این درخواست باید به شهرداری محل ارائه شود اما شهرداری مجاز به تقسط بدهی نبوده و موضوع باید در مرجع قانونی رسیدگی شود. مطابق با ماده 32 آييننامه مالي شهرداريها «شهرداري مجاز به تقسيط مطالبات خود ناشي از عوارض نيست مگر در مواردي كه به تشخيص كميسيون منظور در ماده 77 قانون شهرداري، مؤدي قادر به پرداخت تمام بدهي خود به طور يك جانبه نباشد كه در اين صورت ممكن است بدهي مؤدي براي مدتي كه از سه سال تجاوز نكند با بهره متداول بانك ملي ايران تقسيط شود ولي در هر حال صدور مفاصاحساب موكول به وصول كليه بدهي است .»
بنابراین یکی از صلاحیتهای خاص قانونی برای کمیسیون ماده 77 این است که در مواردی که مؤدی امکان پرداخت یکجای عوارض را ندارد اما به صورت اقساطی قادر به پرداخت این عوارض است، به درخواست شهروندان رسیدگی و حکم به صدور اقساطی عوارض بدهد. البته مدت تقسط بدهی حداکثر سه سال و با بهره متداول بانکی خواهد بود.
دبير خانه کميسيون ماده 77
دبيرخانه کميسيون ماده 77 در شهرداری محل مستقر بوده و معمولا يکي از کارکنان شهرداري به عنوان دبير کميسيون تعيين مي گردد که داراي وظایف مشخصی از جمله انجام تشريفات قانوني به منظور ثبت و تکميل پرونده هاي ارجاعي به کميسيون، دعوت از اعضای برای تشکیل جلسات کمیسیون، تنظيم صورتجلسه اعضا کميسيون به تفکيک هر پرونده، ابلاغ آرای صادره از سوي کميسيون به موديان و شهرداري است. قانون مقررات خاصی در خصوص شیوه و آیین رسیدگی در کمیسیون تعیین نکرده ولی به طور کلی رسیدگی به پروندهها بدون حضور طرفین بوده و طرفین میتوانند استنادات خود را به صورت مکتوب به کمیسیون ارائه کنند. همچنین آرای کمیسیون با اکثریت آرا، یعنی دو رای از سه رای، دارای اعتبار بوده و جنبه لازم الاجرا دارد.
ضمانت اجرای آرای کمیسیون ماده 77
برای اینکه رای صادره از سوی کمیسیون دارای اعتبار قانونی و ضمانت اجرای لازم باشد، در ادامه ماده 77 مقرر شده است که «بدهيهايي كه طبق رأي اين كميسيون تشخيص شود، طبق مقررات اسناد رسمي قابل وصول ميباشد.» مطابق با آئین نامه اجرای مفاد اسناد رسمی لازم الاجراء(مصوب 1387)، شهرداری پس از صدور رای کمیسیون ماده 77 باید رای کمیسیون را جهت اجرا به اداره ثبت محل ارائه کند تا بر اساس آن، اداره ثبت اقدام به صدور اجرائیه کند. بدیهی است مطابق قانون، اجرائیه به مؤدی پرداخت عوارض ابلاغ و به وی 10 روز مهلت داده میشود تا به نحو مقتضی عوارض مذکور را پرداخت یا ترتیبی برای پرداخت آن مقرر کند. اگر پس از انقضای مدت مزبور، مؤدی از پرداخت عوارض امتناع کند، در این صورت اداره ثبت محل نسبت به توقیف اموال برای پرداخت عوارض اقدام خواهد کرد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *