نبود نمایشنامه خوب بزرگترین ضعف تئاتر ایران است/میزان مطالعه در دانشجویان تئاتر مطلوب نیست

فرهاد ناظرزاده کرمانی نویسنده، مدرس، پژوهشگر و مترجم تئاتر در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی میزان، همزمان با تولد 69 سالگی، سالیان گذشته بر زندگی اش را پربار خواند و گفت: طی سالهای گذشته چندین کتاب نوشته بودم و به تازگی ویراستاری آنها را به پایان رساندم. این کتب در حال حاضر برای چاپ آماده می شوند.

وی ادامه داد: اولین کتاب از این مجموعه "ایمان گرایی در ادبیات نمایشی" است که در چهار جلد نوشته و خوشبختانه چاپ آن انجام شده است. این کتاب در حال حاضر مراحل نهایی توزیع را پشت سر می گذارد. علاوه بر این هفت جلد، کتاب دیگرم را به تازگی فصل بندی کرده و برای ویراستاری فرستاده ام.

نویسنده "سبک‌های اجرایی در تئاتر معاصر جهان" آرزوی خود در سن 69 سالگی را اینگونه توصیف کرد: در این سن آرزو دارم هر شهرستان برای خودش دپارتمان مستقل تئاتر داشته باشد. امیدوارم الگویی که به عنوان مثال داود نامور در تهران تاسیس نموده در تمامی شهرستان ها برقرار شود، این آرزوی من در عرصه تئاتر است. برپایی این دپارتمان ها سه ضلع آموزش، پژوهش و آفرینش را تقویت نموده و به جریان می اندازد.

ناظرزاده دیگر آرزوی خود در روز تولد را آرزویی شخصی تر اعلام و اضافه کرد: علاوه بر ایجاد دپارتمان های نمایش آرزوی دیگری نیز دارم. تعدادی نمایشنامه در حدود 17 تا 18 اثر به قلم بنده نوشته شده که آرزو دارم در این سال های عمر بتوانم تحت عنوان مجموعه ای آنها را به چاپ برسانم.

وی نسل چهارم تئاتر پس از انقلاب را نسلی مستعد دانست و تصریح کرد: وضع تئاتر امروز را وضعی مناسب می دانم. تئاتر ایران در زمینه آموزش و پژوهش پس از انقلاب رشد چشمگیری داشته است. من به صورت ادواری سردبیری یک نشریه را در دست داشتم و در یک فراخوان درخواست مقاله نمودم. ظرف کمتر از یک ماه تعداد بسیار زیادی مقاله ارسال شد که مقالات پژوهشی و تحلیلی درخشانی بودند. ما این تعداد مقالات را در سال های گذشته کمتر داشتیم و پیش از انقلاب به کل اصلاٌ چیزی نداشتیم.

نویسنده کتاب "نماد گرایی در تئاتر" ضعف این روزهای تئاتر ایران را نبود متن دانست و افزود: عمده ضعف موجود نبود نمایشنامه نویس و نمایشنامه خوب است. تئاتر ایران در نمایشنامه نویسی کمبودهای فراوانی دارد و من منتظرم در میان نسل جوان به استعداد های بزرگ برخورد کنم. نمایشنامه نویس نابغه کل تئاتر را پیش می برد.

وی آموزش و پیگیری در مطالعه را اولین راه پرورش نمایشنامه نویسان برتر خواند و ادامه داد: پرورش نمایشنامه نویس به آموزش درست و پیگیری خود شخص نیاز دارد. نمی دانم به چه علت این جریان متوقف شده است. گمان می کنم میزان مطالعه در جامعه و الاخصوص دانشجویان ما به نسبت مطلوب نیست. از نظر من نمایشنامه نویس باید اطلاعات فراوانی در زمینه های متنوع داشته باشد و با مطالعه مقدور خواهد شد.

پرفسور ناظرزاده کرمانی خطاب به نسل جوان خاطرنشان کرد: نکاتی هست که لازم می بینیم به نسل جوان بگویم. اولین موضوع ایمان به خود است. به خودشان اتکا داشته و باور و ایمان کاری داشته باشند. دوم اینکه بدون کوشش به هیچ جایی نمی شود رسید.کوشش بیهوده معنی ندارد، شما قطعاً با کوشش به جایگاهی که برای آن تلاش کرده اید می رسید. حرف آخر و مهمتر از همه اینکه هیچ وقت فروتنی را فراموش نکنید.

استاد ناظرزاده کرمانی تولدتان مبارک ...

انتهای یپام/