اینجا زمان سال ها قبل متوقف شده است/ درخواست از حضرت عیسی (ع) برای شفای فرزند بیمار
به گزارش خبرنگار گروه جامعه ، در خانه شان نه از درخت کریسمس خبری است و نه از هدایای خریداری شده ای که زیر درخت چیده شده باشد.
نه لباس نو بر تن دارند و نه در خانه کوچکشان می توان رنگ و بوی شادی را احساس کرد. انگار زمان در این خانه در همان سالی که مرد خانواده فوت کرده، متوقف شده است.
برای دیدار با یکی از مددجویان مسیحی تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) به مناسبت تولد حضرت عیسی مسیح (ع) و تبریک این روز به این خانواده، راهی شرق تهران می شویم.
در یکی از محلات پایتخت که جمعیت ارامنه آن قابل توجه است، یک مادر پیر و یک پسر بیمار زندگی می کنند.
در تمام مغازه هایی که در این محله دیده می شود، می توان درخت کریسمس را نیز مشاهده کرد. درختانی سبز رنگ که به زیبایی تزیین شده و با چراغ هایی که در لا به لای آنها کار گذاشته شده است، نورانی به نظر می رسند.
با این گمان که وارد یک خانه با درختی بزرگ خواهیم شد به دیدار "امیک" پیرزنی 72 ساله می رویم.
خانه آنها در یک ساختمان قدیمی واقع شده است. از حیاط کوچکی که خودرو 405 صاحب خانه در آن پارک شده، وارد راهرویی باریک می شویم. ابتدای راهرو، دری کرم رنگ قرار دارد که خانه "امیک" است و انتهای راهرو به خانه صاحب خانه ختم می شود.
فضای کوچک خانه را یک میز بزرگ نهار خوری پر کرده است. کمی آن طرف تر دو تخت خواب قرار دارد و انتهای فضا نیز به آشپزخانه می رسد.
"امیک" مدت زمان زیادی نیست که تحت پوشش خدمات کمیته امداد امام خمینی (ره) قرار گرفته و علت آن را نیز سهل انگاری و مخالفت های پسرش می داند.
او اکنون به هیچ وجه وضعیت مطلوبی نداشته و در سن 72 سالگی از کار افتاده و زمین گیر شده است.
امیک، در گفت و گو با خبرنگار گروه جامعه ، داستان زندگی خود و پسر بیمارش را شرح می دهد و می گوید: 3 فرزند دارم و همسرم سال ها است که فوت کرده است. از زمانی که او از دنیا رفت، مشکلات یکی پس از دیگری به سراغ خانواده ما آمد و در نهایت نیز مرا از پا انداخت. اکنون توان مقابله با مشکلات را ندارم و برای انجام امور روزانه ام، نیازمند کمک هستم.
وی می افزاید: در خانه استیجاری مان با تنها پسرم که اکنون 49 ساله است زندگی می کنم و برایم بسیار دشوار است که بخواهم از پس مشکلات او نیز بر بیایم.
این مددجوی کمیته امداد امام خمینی (ره) با اشاره به بیماری فرزندش می گوید: ژوزف مبتلا به بیماری شیزوفرنی است. او سال ها در ایران زندگی نمی کرد و در آن سال ها، چندین بار برای خودکشی اقدام کرده بود. پس از آن نیز به ایران آمد و او را تحت درمان قرار دادیم. برای کنترل وضعیتش او را چند نوبت در بیمارستان اعصاب و روان بستری کرده ایم.
امیک می افزاید: علاوه بر بیماری شیزوفرنی، ژوزف دو بار سکته مغزی و یک بار نیز سکته قلبی کرده و اکنون در تکلم خود دچار مشکل است. ژوزف پیش از این که شدت بیماری اش افزایش پیدا کند در آهنگری کار می کرد اما مدت ها است که بیکار بوده و خانه نشین شده است. شفای او را از عیسی مسیح خواسته ام و هر سال را به امید بهبود وضعیت پسرم به پایان می رسانم.
وی در خصوص چگونگی آشنایی اش با کمیته امداد امام خمینی (ره) می گوید: سال ها قبل برای کمک گرفتن از یک نهاد از سوی کلیسا به کمیته امداد معرفی شدم. آن زمان خودم قادر بودم که برای پیگیری خواسته ام به کمیته امداد مراجعه کنم. درخواستم را ارائه کردم و یک روز یک مددکار از کمیته امداد در خانه ما حاضر شد. ژوزف آن زمان نیز شیزوفرنی داشت و پس از رویارویی با مددکار امداد به طور کلی مشکلات خانواده را نفی کرد و مدعی شد که خودش کار می کند و نیازی به کمک های امداد نیست.
این مددجوی کمیته امداد می افزاید: پس از آن، سال ها گذشت تا شرایط خانواده ما بسیار بد تر از قبل شد. آن زمان تصمیم گرفتم با کمک دخترم بار دیگر برای دریافت کمک های کمیته امداد اقدام کنم و این بار این اتفاق محقق شد.
امیک با اشاره به میزان اندک کمک های ارائه شده از سوی کمیته امداد به این خانواده می گوید: مستمری پرداختی از سوی کمیته امداد به خانواده ما بسیار اندک است و با این پول به هیچ وجه چرخ زندگی ما نمی چرخد.
وی در خصوص میزان ودیعه مسکن خود می گوید: در منزل مسکونی که سکونت داریم، سال هاست که صاحب خانه به دلیل مشکلات ما اجاره بها و ودیعه مسکن را اضافه نکرده است. 7 میلیون تومان ودیعه مسکن داده ایم که 3 میلیون تومان آن از سوی کلیسا پرداخت شده و 4 میلیون آن متعلق به خودمان است و ماهیانه 400 هزار تومان نیز اجاره پرداخت می کنیم اما صاحب خانه مدتی است که از ما درخواست کرده خانه او را ترک کنیم.
در این دیدار، پرویز فتاح، رئیس کمیته امداد امام خمینی (ره) نیز حضور دارد.
تیم همراه برای این خانواده کارت هدیه، سبد گل، شیرینی و شکلات تدارک دیده اند و در حین بازدید آنها را به دختر خانواده تحویل می دهند.
در حاشیه این دیدار، دختر آمیک که سال ها است ازدواج کرده اما با مشکلات مالی مواجه بوده و قادر به نگهداری از مادرش نیست، کار پذیرایی از میهمانان را برعهده دارد. مرتب به میهمانان تعارف می کند که شیرینی بخورند و به نوعی در عید آنها سهیم شوند.
او در فنجان های قهوه ای رنگ یک دست، قهوه و نسکافه درست کرده و در کنار آن چای و آب میوه نیز به حاضران تعارف می کند. بسیار میهمان نواز است و اصرار دارد که میهمانان، شیرینی نخورده از خانه آنها خارج نشوند.
پرویز فتاح در این دیدار خطاب به امیک، مادر خانواده می گوید: از افتخارات کشور ماست که تمام ادیان در کنار یکدیگر به خوبی زندگی می کنند و در کمتر کشوری می توان این اتفاق را شاهد بود.
وی می افزاید: در ایران تمام ادیان با آزادی در کنار یکدیگر زندگی می کنند و خوشبختانه شاهد هستیم که با مشکلی نیز مواجه نیستند.
فتاح با اشاره به حمایت کمیته امداد امام خمینی (ره) از مددجویان اقلیت های دینی می گوید: در حال حاضر 3 هزار و 100 خانواده اقلیت های دینی که در مجموع 5 هزار و 200 نفر را شامل می شوند از حمایت های کمیته امداد امام خمینی (ره) برخوردار هستند.
در پایان این دیدار رئیس کمیته امداد امام خمینی (ره) در رابطه با چرایی نبود درخت کریسمس در این خانه از آمیک سوال می کند و او در جواب می گوید: مادر شوهر دخترم به تازگی فوت کرده و ما رسم داریم یک عید پس از فوت یک فرد در خانواده، درخت کریسمس در خانه تزیین نکنیم.
انتهای پیام/