محمدحسین مهدویان: ناچاریم نظر داوران جشنواره فجر را بپذیریم/یادداشتم باعث رنجش بعضی کسانی شده که برایم قابل احترام هستند
محمد حسین مهدویان که روز گذشته طی یادداشتی از داوران جشنواره فجر انتقاد کرده بود، با انتشار پستی در اینستاگرامش نوشت: ما مثل همیشه چارهای نداریم جز اینکه به قوانین جشنوارهای که متعلق به همهی ماست احترام بگذاریم و نظر داوران را بپذیریم.
خبرگزاری میزان -
به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، محمد حسین مهدویان کارگردان فیلم ماجرای نیمروز که روز گذشته طی یادداشتی از داوران جشنواره فجر انتقاد کرده بود، با انتشار پستی در اینستاگرامش نوشت:
سلام
دیشب در جشن نامزدهای جشنواره دریافتم که یادداشت دیروزم باعث رنجش بعضی کسانی شده که برایم قابل احترام هستند و به زحمتی که برای سینمای ایران میکشند معترفم. البته یادداشت من از سر دلسوزی برای همکاران خودم و دیگر هنرمندان شایستهای بود که خودشان و فیلمهاشان با بیعدالتی غافلگیرکنندهای نادیده گرفته شد. اما دیشب فهمیدم آنها که باید حرف من را به خودشان میگرفتند اصلن خیالشان نیست و در عوض کسانی که برایم محترم و عزیز هستند به دل گرفتهاند.
این روزها کام بسیاری از دوستان من تلخ است. حتا خیلی از کسانی که در بخشهایی نامزد شدهاند هم دل خوشی ندارند. مثل خود من. با این حال شاید لحن یادداشتم بیش از اندازه تند بود و همین باعث رنجش عزیزان شد.
امیدوارم از من به دل نگیرند چرا که هدفم رنجاندن دل آنها نبود. داستان تمام شد و ما مثل همیشه چارهای نداریم جز اینکه به قوانین جشنوارهای که متعلق به همهی ماست احترام بگذاریم و نظر داوران را بپذیریم. تا بوده همین بوده. باید آنچه گذشت را فراموش کنیم و برویم سراغ فیلم بعدی. چرا که به سینما عشق میورزیم و خسته و ناامید نخواهیم شد.
به قول مولانا:
خنک آن قماربازی که بباخت آنچه بودش
و نماند هیچاش الا هوس قمار دیگر
سلام
دیشب در جشن نامزدهای جشنواره دریافتم که یادداشت دیروزم باعث رنجش بعضی کسانی شده که برایم قابل احترام هستند و به زحمتی که برای سینمای ایران میکشند معترفم. البته یادداشت من از سر دلسوزی برای همکاران خودم و دیگر هنرمندان شایستهای بود که خودشان و فیلمهاشان با بیعدالتی غافلگیرکنندهای نادیده گرفته شد. اما دیشب فهمیدم آنها که باید حرف من را به خودشان میگرفتند اصلن خیالشان نیست و در عوض کسانی که برایم محترم و عزیز هستند به دل گرفتهاند.
این روزها کام بسیاری از دوستان من تلخ است. حتا خیلی از کسانی که در بخشهایی نامزد شدهاند هم دل خوشی ندارند. مثل خود من. با این حال شاید لحن یادداشتم بیش از اندازه تند بود و همین باعث رنجش عزیزان شد.
امیدوارم از من به دل نگیرند چرا که هدفم رنجاندن دل آنها نبود. داستان تمام شد و ما مثل همیشه چارهای نداریم جز اینکه به قوانین جشنوارهای که متعلق به همهی ماست احترام بگذاریم و نظر داوران را بپذیریم. تا بوده همین بوده. باید آنچه گذشت را فراموش کنیم و برویم سراغ فیلم بعدی. چرا که به سینما عشق میورزیم و خسته و ناامید نخواهیم شد.
به قول مولانا:
خنک آن قماربازی که بباخت آنچه بودش
و نماند هیچاش الا هوس قمار دیگر
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *