چطور مانع همه گیری شدن آلزایمر شویم؟
بهتر است تا عارضه آلزایمر به صورت همه گیر در افراد مختلف جامعه شیوع پیدا نکرده است چاره ای بیاندیشند چون رواج بی رویه آن در میان سالمندان باعث نگرانی متخصصن شده است
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه فضای مجازی، بهتر است تا عارضه آلزایمر به صورت همه گیر در افراد مختلف جامعه شیوع پیدا نکرده است چاره ای بیاندیشند چون رواج بی رویه آن در میان سالمندان باعث نگرانی متخصصن شده است.
کارشناسان بهداشتی هشدار میدهند، جهان در آستانه اپیدمی آلزایمر قرار دارد.
گفتنی است، براساس آمارها تا سال ۲۰۵۰ حدود ۱۰۶ میلیون نفر به بیماری آلزایمر مبتلا خواهند شد.
بررسیها نشان میدهند، پژوهشگران در خصوص تبدیل آلزایمر به یک بحران بهداشت عمومی هشدار دادهاند.
بر اساس آمارها اکثر افراد مبتلا به آلزایمر تا سن ۶۵ سالگی شناسایی نمیشوند و همزمان با رشد بیماری درمان آن بسیار سخت خواهد بود. این پژوهشها حاصل تحقیقات محققان دانشگاه UCAL است. پزشکان اعتقاد دارند تا قبل از شناسایی کامل بیماری و بروز علائم اصلی افراد ۱۰ سال بوده است که به این بیماری مبتلا بودهاند.
ابتلا به این بیماری عواقب گستردهای به لحاظ هزینههای مراقبت از فرد مبتلا و نیز بار عاطفی ناشی از بیماری در اعضای خانواده از خود برجای میگذارد.
یکی از مشکلات اصلی مبتلایان به این بیماری نحوه نگهداری از بیماران است و بهویژه حتی نگهداری آنها در خانههای سالمندان و مراقبت از آنها بسیار دشوار است.
پژوهشگران اعتقاد دارند ابتلا به این بیماری میتواند از طول عمر مفید افراد بکاهد و باعث مرگ زودهنگام آنها شود.
در اثر این بیماری افراد دچار سقوط از ارتفاع، افزایش فشار خون، قند خون، بروز نابینایی، شکستگی مداوم اعضای بدن، بیماریهای قلبی-ریوی و عفونت های مجاری ادراری میشوند.
پژوهشگران امیدوار هستند، بتوانند واکسن یا داروی جدیدی برای مقابله با این بیماری کشف کنند قبل از آنکه این بیماری حالت اپیدمی در دنیا پیدا کند.
کارشناسان بهداشتی هشدار میدهند، جهان در آستانه اپیدمی آلزایمر قرار دارد.
گفتنی است، براساس آمارها تا سال ۲۰۵۰ حدود ۱۰۶ میلیون نفر به بیماری آلزایمر مبتلا خواهند شد.
بررسیها نشان میدهند، پژوهشگران در خصوص تبدیل آلزایمر به یک بحران بهداشت عمومی هشدار دادهاند.
بر اساس آمارها اکثر افراد مبتلا به آلزایمر تا سن ۶۵ سالگی شناسایی نمیشوند و همزمان با رشد بیماری درمان آن بسیار سخت خواهد بود. این پژوهشها حاصل تحقیقات محققان دانشگاه UCAL است. پزشکان اعتقاد دارند تا قبل از شناسایی کامل بیماری و بروز علائم اصلی افراد ۱۰ سال بوده است که به این بیماری مبتلا بودهاند.
ابتلا به این بیماری عواقب گستردهای به لحاظ هزینههای مراقبت از فرد مبتلا و نیز بار عاطفی ناشی از بیماری در اعضای خانواده از خود برجای میگذارد.
یکی از مشکلات اصلی مبتلایان به این بیماری نحوه نگهداری از بیماران است و بهویژه حتی نگهداری آنها در خانههای سالمندان و مراقبت از آنها بسیار دشوار است.
پژوهشگران اعتقاد دارند ابتلا به این بیماری میتواند از طول عمر مفید افراد بکاهد و باعث مرگ زودهنگام آنها شود.
در اثر این بیماری افراد دچار سقوط از ارتفاع، افزایش فشار خون، قند خون، بروز نابینایی، شکستگی مداوم اعضای بدن، بیماریهای قلبی-ریوی و عفونت های مجاری ادراری میشوند.
پژوهشگران امیدوار هستند، بتوانند واکسن یا داروی جدیدی برای مقابله با این بیماری کشف کنند قبل از آنکه این بیماری حالت اپیدمی در دنیا پیدا کند.
منبع: دکترسلام
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *