خبر اختلاف من با مهران مدیری صحت ندارد/من مدیون و بدهکار مدیری هستم

سعید پیردوست بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی درباره فعالیتهای خود در عرصه هنر گفت: در حال بازی در سریال " 87 متر" کیانوش عیاری هستم که بخشی از آن فیلمبرداری شده و بخش دیگری از آن مانده که باید به تدریج تولید شود.

وی دلیل کم کاری خود و بسیاری از هنرمندان پیشکسوت را تهیه کنندگان و کارگردانان دانست و اظهار کرد: ما همیشه تابع گروه تولید و فیلمسازان هستیم. هر گاه دعوت کنند در آثار حضور پیدا می کنیم و اگر دعوت نکنند در خانه خود زندگی را می گذرانیم. با بالا رفتن سن و سال ما نمی توانیم به سراغ تهیه کنندگان و کارگردانان برویم و از آنان بخواهیم که ما را در آثار خود به بازی بگیرند بلکه آنها باید به دنبال ما بیایند.


پیردوست درباره دلایل نداشتن ادامه همکاری با مهران مدیری در سال های اخیر  تصریح کرد: در این باره اصلا نمی خواهم صحبت کنم اما هر کسی سلایق و عقیده هایی دارد که مربوط به خودش است، نمی توانم به او بگویم چرا در این کار هستم و در کار دیگری نیستم. این که گفته می شود اختلافی بین من و مدیری است اصلا صحت ندارد. من از دوستداران مدیری هستم، به او مدیون و بدهکار هستم و امیدوارم بتوانم بدهی خود را ادا کنم.

این بازیگر درباره بازیگری در وضعیت فعلی سینمای ایران توضیح داد: بازیگری عشق است و نمی توان به صورت حرفه به آن نگاه کرد. به خاطر این عشق فرد ممکن است بسیاری از چیزها را از دست دهد و باید پای آن بایستد.

پیردوست با اشاره به بازیگرانی که به دلیل چهره و پول در این عرصه فعالیت می کنند بیان کرد: در گذشته فردی که وارد این عرصه می شد عاشق بازیگری بود و استعداد داشت. استعداد در بازیگری بسیار مهم است اما در حال حاضر بسیاری از کسانی که بازی می کنند هیچ استعدادی ندارند و صرفا چون پول و چهره خوب دارند در آثار حضور دارند و هنر بازیگریشان در درجه دوم و سوم قرار دارد و این بسیار بد است.


وی اشکال سینمای ایران را بی در و پیکر بودن آن عنوان کرد و افزود: پس از 50 سال بازیگری یک سری توقعات داریم که متاسفانه برآورده نمی شود و در جا می زنیم. امیدواریم که خداوند کمک کند و این وضعیت بهبود یابد.
 
بازیگر "پاورچین" درباره مسائلی که او را در عرصه بازیگری ناراحت کرده و عذاب می دهد خاطرنشان کرد: بی احترامی و بی توجهی به پیشکسوتان عذاب دهنده است. بازیگری که حدود 70 سال از عمرش سپری می شود و 50 سال کار کرده است دوست دارد زندگی اش تامین باشد نه این که دست بازیه این و آن باشد.  به این مسائل توجه نمی شود و بسیار بد است. کاری از دست دیگران بر نمی آید و امیدوارم هر آن چه قسمت و حکمت است همان اتفاق بیفتد.