مرگ را با چشمان باز و جسورانه انتخاب نمایید

به گزارش گروه سیاسی ، شهید «نادر مهدوی» در ۱۴ خرداد ۱۳۴۲ متولد شد و در ۱۶ مهر ۱۳۶۶ به شهادت رسید.

 

وصیت‌نامه شهید مهدوی به شرح زیر است.

بِسْمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحــیمِ

بروید بجنگید و زمینه را برای آیندة فرزندان خود، مساعد نمایید.

سلام بر محمّد (ص)؛ که با خدمات خود، سعادت و شرافت را برای انسانیت تضمین کرد؛ و درود بر حضرت مهدی (عج) و نائب بر حقش امام خمینی (رض) و امّت حزب‌الله و از خودگذشته. درود و سلام خدا بر شما باد که با حضور دائم خود در صحنه، اسلام عزیز و امام را یاری کردید.

برادران عزیز و خواهرانِ محترمه! امـروز اسلام با خون انسان‌های پاکدل و معصوم، همچون حسین‌بن علی (ع) و قاسم‌بن الحسن (ع) و با زحمات شبانه‌روزی رسول اکرم (ص) باقیمانده است. بهای این مکتب، تحمل اسارتِ موسی‌بن جعفر (ع) سمبل مقاومت و ایثار، جگر پاشیده‌شدة امام رضا (ع) و دیگر شهدای اسلام بوده است. گذشتگان، با جان و همة وجود، از این مکتب دفاع کردند و به ما سپردند. اما امـروز، دشمنانِ قسم‌خوردة ما، فرزندان معاویه‌بن ابی‌سفیان و عمروعاص‌ها، به طور مصمّم، عزم نابودی قرآن کریم دارند و راه یزیدبن معاویه را دنبال می‌کنند. امروز دشمن ما صدام نیست؛ امروز دشمن ما حزب بعث نیست؛ این‌ها عروسک‌های کوکیِ استکبارند و ما دشمنِ واقعی خود را استکبار جهانی، به سرکردگیِ آمریکا می‌دانیم. شرق و غرب، گذشته از اختلافاتِ درونیِ خود، متّحدانه موضعی خصمانه در برابر اسلام گرفته‌اند. بدانید که امـروز، شرافت و عزّت، در سایة جهاد و ایثار و شمشیر است. بکشید دشمنانِ اسلام و دین خدا را؛ تا فکر تجاوز و غارت را در سر نپرورانند.

خداوند گاهی با غضب و گاهی با رحمتِ خود، ما را امتحان می‌نماید. امروز، وسیلة امتحان ما جنگ و بسیج است. بر هر فرد مسلمان که سحرگاه بر می‌خـیزد و ندای لااله الاّ الله را سر می‌دهد و خواب گران را فدای شرافت و انسانیت می‌کند، واجب است که در این امتحان، شرکت کرده، یا با شهادت و یا با مدفون نمودنِ دشمن، پـیروزمندانه به درآید.
در دریای مرگ شنا کنید تا به ساحل پیروزی برسید.‌ای به‌ظاهرزندگان! آگاه باشید که قافلة مرگ، همچنان به مقصد نیستی در حرکت است؛ شما نیز امور دنیوی را کنار گذاشته و بدان ملحق شوید. سعی کنید این مرگ را با چشمان باز و جسورانه انتخاب نمایید. قبل از آنکه در چنگال مخوفش گرفتار شوید، دل از دنیا برکنید و پا در عرصة مـیدان بگذارید و بر علیه دشمنانِ اسلام برَزمید که در این نبرد، چه کشته شوید و چه بکشید، پیروزید.

اکنون، من به پیروی از امام‌حسین (ع) پای در چکمه کرده به جبهه می‌روم. به جبهه رفتن یعنی به معشوقِ خود پیوستن. امـیدوارم چه با قلیل‌خدمتی که بدان قادرم، و چه انشاءالله با شهادتم، به وظیفة الهی خود که پروردگار عالم برایم منظور داشته عمل نمایم. عزیزانم! حسینِ زمان شدن، سخت است. حسینِ زمان شدن یا یزیدیانِ زمان را نابودکردن، جز با ساییدن تن در زیر تانک‌ها و تکه‌تکه‌شدن در زیر خمپارة دشمن، امکان‌پذیر نیست. امت قهرمان! همچون گذشته، جـز برای خدا کار نکنید؛ هدفتان فقط «الله»، کتابتان قرآن و رهـبرتان خمیـنی باشد.

پدر! مادر! برادر! همسر! و خواهرانم! اگر من شهید شدم، بدانید که کمال سعادت را یافته‌ام. هیچگونه ناراحـتی به خود راه ندهـید. بدانید که این مرگ را آگاهانه انتخاب نموده‌ام.

وَالسَّلامُ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَهُ‌اللهِ وَ بَرَکاتُهُ
۲۰ اسفند ۱۳۶۰ نادر بسریا معروف به حسین مهدوی