خبرگزاری میزان – نتایج مخرب سیاست و اقدام‌های کشورهای اروپایی و اتحادیه اروپا محدود به مرزهای این قاره نمانده و در سراسر جغرافیای اروپا در حال تکمیل عناصر پازل یک فاجعه تمام عیار است.
-سیاست مهاجرتی یک بام و دو هوا
آژانس مرزی و گارد ساحلی اروپا اخیرا در حالی از آمار 330 هزار نفری مهاجرت در مرزهای اروپا در سال 2022 به عنوان یک آمار ناراحت کننده یاد کرد که همزمان اعلام کرد 13 میلیون مهاجر اوکراینی از زمان آغاز بحران در این کشور وارد اروپا شدند.
این رویکرد دوگانه در قبال مهاجران، همزمان استانداردهای دوگانه حقوق بشری اروپا را نیز آشکار می‌کند؛ زیرا آن‌ها از یک سو از افزایش مهاجران به اروپا از کشورهای درگیر جنگ که اروپا از آن‌ها سودهای کلان تسلیحاتی کسب می‌کند، شکایت دارند و از سوی دیگر آغوش خود را برای مهاجران اوکراینی باز کرده اند.
در عین حال، برخی از همین کشورهای اروپایی مانند دانمارک و انگلیس به بهانه اتخاذ سیاست مهاجرت صفر، برنامه‌هایی را برای اخراج مهاجران به خارج از مرزهای اروپا طراحی کرده اند.
اروپایی‌ها ایده‌هایی برای مقابله با مهاجران را احیا کردند که تا چند سال پیش حتی از سمت خودشان غیرقابل قبول تلقی می‌شد؛ این ایده‌ها که اکنون به اقدام تبدیل شده اند، عبارتند از: ایجاد حصارهای فلزی مرزی، ایجاد قفس‌های آهنین برای حبس مهاجران، عدم کمک به قایق‌های در معرض خطر مهاجران، ایجاد مراکز رسیدگی به درخواست‌های مهاجرتی در خارج از اروپا.
-فرصت طلبی اروپایی‌ها برای تلکه کردن یکدیگر به بهانه پذیرش مهاجران
به گزارش «رویترز»، یک سند افشا شده نشان می‌دهد که جورجیا ملونی، نخست وزیر ایتالیا، این هفته از همتایان خود در اتحادیه اروپا خواست تا مبالغی را برای رسیدگی به کریدورهای بشردوستانه اروپا از آفریقا برای مهار موج مهاجرت تخصیص دهند.
درخواست مذکور در نشست اخیر سران 27 کشور اتحادیه اروپا در بروکسل با تاکید بر تامین منابع مالی معنادار مطرح شد.
-وضعیت بحرانی مهاجران در کشورهای اروپایی
بی خانمانی مهاجران و پناهجویان در خیابان کاخ‌های بلژیک، فقط بزرگ ترین نماد از شکست سیاست مهاجرتی اتحادیه اروپا و نه تنها نماد آن است.
سیاست‌های مهاجرتی اتحادیه اروپا، مهاجران و پناهجویان را در سرما در خیابان‌های کشورهای اروپایی رها می‌کند؛ این در حالیست که بیماری و گرسنگی نیز این افراد را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.
از این رو نمی‌توان رویکرد اروپا به این افراد را به عنوان بی تفاوتی تلقی کرد، بلکه این نوعی خصومت است.
یک افسر حقوقی در بنیاد پناهندگان CIRE گفت: بین چارچوب قانونی و وضعیت موجود دنیایی از تفاوت وجود دارد و درک این شکاف برای من و سازمان‌های امدادرسان غیردولتی دشوار است؛ بی توجهی به قانون محدود به یکی دو کشور اروپایی نیست؛ آژانس پناهجویی اتحادیه اروپا در آخرین گزارش روند خود در نوامبر 2022 گفت که شکاف بین درخواست‌ها و تصمیم‌ها به بیشترین میزان از سال 2015 رسیده است و همچنان در حال افزایش است.
در حال حاضر، به طور کلی، بیش از 920 هزار پرونده همچنان در حال رسیدگی هستند.
در عین حال «گاردین»، گزارش‌های متعددی از تشدید سوءرفتار با مهاجران و پناهجویان در انگلیس در هفته‌های اخیر منتشر کرد.
این گزارش‌ها به عنوان مثال نشان می‌دهند که اخراج پناهجویان افغانستانی از لندن به یورکشایر تا چه اندازه زندگی آنان را دچار مشکل کرده است یا انگلیس برخلاف وعده‌های خود اقدامی برای اسکان بشردوستانه پناهجویان افغانستان انجام نداده است.
از سوی دیگر برخی از منابع اعلام کردند که رویای سوئلا براورمن مبنی بر اجرای پرواز مهاجران به روآندا احتمالا در سال 2023 تا پیش از انتخابات بعدی در انگلیس اجرایی می‌شود.
اقدام انگلیس برای انتقال پناهجویان به روآندا سال گذشته به دستور دادگاه اروپایی حقوق بشر متوقف شده بود.
-رفع مسئولیت با اتخاذ سیاست مهاجرتی چندپاره
رویکردی که کشورهای اروپایی با اعلام هشدارهای مکرر مبنی بر وخامت بحران مهاجرت در آینده اتخاذ کرده اند، اگرچه چندپاره و ناهماهنگ به نظر می‌رسد اما در واقع برنامه ریزی شده است.
اروپایی‌ها از طریق اتخاذ سیاست‌های مهاجرتی چند پاره، آگاهانه قصد دارند مسئولیت را خود رفع کنند.
آن چه در مرزها و درون مرزهای کشورهای اروپایی برای مهاجران رخ می‌دهد در قالب حرکت در مسیر «از بحران مهاجرت تا بحران حقوق مهاجران» قابل توصیف است؛ زیرا روند طولانی مدت به حاشیه راندن و کنار گذاشتن حمایت از حقوق مهاجران در اروپا با بحران مهاجرتی سال 2015 تشدید شد و به صورت نیمه رسمی قانونی تلقی شد.
