چرا خطوط جدید مترو در تهران افتتاح نمی‌شوند؟
زهرا نژادبهرام در گفت‌وگو با میزان در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه فعالیت‌های عمرانی تهران در این سه سال چه وضعیتی داشته است و در یک سال آخر چه انتظاری را می‌توان از مدیریت شهری در تهران داشت، گفت: کرونا پدیده‌ای است که عارض بر همه ما شد. طبیعتاً بسیاری از درآمد‌ها محقق نمی‌شود و بسیاری از هزینه‌ها مسکوت می‌ماند. چیز‌هایی که روی ان سرمایه گذاری کردیم تا بتوانیم به عنوان بودجه در سال آخر تحولی در فضای شهر ایجاد کند طبیعتاً اجرایی نمی‌شود. رویکرد ما تغییر کرده است. رویکرد ما ایجاد بزرگراه نیست. به نظر ما همین میزان بزرگراهی که در خیابان وجود دارد کافی است. به اندازه کافی شهر را قفل کرده است.
وی ادامه داد: رویکرد ما این نیست که بخواهیم خیابان یا بزرگراه اضافه کنیم. یکی از کار‌های ما ترمیم بزرگراه‌ها و خیابان‌ها است. بزرگراه نصفه و نیمه ساخته شده و ورودی و خروجی ندارد. ما این‌ها را ترمیم می‌کنیم. مثل کاری که در بزرگراه ارتش انجام دادیم، کاری که در بزرگراه بروجردی یا امام علی (ع) انجام می‌دهیم.
عضو هیات رئیسه شورای شهر تهران تصریح کرد: بیشتر رویکرد ما ترمیمی است. در محدوده اطراف دریاچه چیتگر قطعاتی را به هم متصل کردیم یا زیرگذر گیشا یا پل بروجردی مواردی است که ترمیمی است. آماده سازی پل کریم خان، چون پل از نظر مکانیزه مشکل پیدا کرد در دوره اول این پل را بازسازی کردیم.
نژادبهرام خاطرنشان کرد: در خصوص مترو در تمام دنیا مرسوم است دولت‌ها باید کمک کنند. در هیچ جا از بودجه شهرداری مترو نمی‌سازند، چون متری ۲۵۰ میلیارد تومان است. معمولاً شهرداری‌ها ورود پیدا نمی‌کنند و دولت‌ها برای ساخت مترو کار می‌کنند. چند خط داریم که نصفه مانده است از جمله خط ۷، خط ۶ که نصفه مانده است.
وی ادامه داد: سال اول که آمدیم این خطوط را بستیم و گفتیم ایمنی لازم را ندارد. نه سیگنالینگ داشت، نه هواکش داشت، نه ایستگاه‌ها کامل شده بود و خطرات بسیار جدی در شهر داشت. فقط قطار از روی آن عبور می‌کرد. هیچ چیز دیگری در آن نبود. به این علت نسبت به آماده سازی و رفع ناایمنی دو خط مشخص که ۶ و ۷ بود اقدام کردیم و الان ایستگاه‌ها آماده هستند و فقط منتظر آسانسور هستند.
نژادبهرام تصریح کرد: بخاطر این که اصرار داریم خطوط مترو کامل باشد، چون شهروندان فقط افراد سالم و بالغ مردان نیستند. زنان، مردان، سالمندان، معلولان جزو شهروندان ما هستند. من جزو ستاد مناسب سازی هم هستم این رویکرد را در تمام اعضای شورا می‌بینم که باید ایستگاه کامل شود یعنی باید آسانسور داشته باشد.
عضو هیات رئیسه شورای شهر خاطرنشان کرد: قرار است ۴۸ آسانسور نصب کنیم. متاسفانه برخی از قطعات آسانسور به دلیل تحریم‌هایی که کشور را تحت فشار قرار می‌دهد، از دسترس ما خارج شده و این قول داده شده تا جایی که ممکن است تامین کنند وگرنه الان می‌توانم بگویم خط ۶ و ۷ ایستگاه مترو اماده است و تمام قسمت‌های فنی و نگرانی‌های ایمنی خط ۶ برطرف شده است.
وی ادامه داد: خط ۸ هم به ما واگذار شده است. درست است که ما نساختیم، ولی نگهداری و مدیریت خط ۸ به ما واگذار شد. اگر این را جزو خطوط مترو در نظر بگیریم در حقیقت یک خط جدید هم داشتیم که مسئولیت آن را داریم. مسئولین در سازمان مترو هم نگهداری می‌کنند و هم مدیریت می‌کنند و هم از نظر ظرفیت‌های فنی رسیدگی لازم را انجام می‌دهند. این در خصوص مترو بود.
نژادبهرام تصریح کرد: در خصوص اتبوس هم این چنین است. در طول ده سال گذشته هیچ اتوبوسی به کلان شهر‌ها داده نشده است. بخاطر فشار زیادی که شهرداری تهران وارد کرد و مسائل کرونا هم تکمیلی بود توانستیم موافقت ۵۰۰ واحد را از رئیس جمهور بگیریم که در همین راستا ۱۲۵ واحد را شنبه گذشته قرارداد با ایران خودرو دیزل بسته شد. امیدواریم بقیه هم به مرور زمان تهیه شود. اگر بتوانیم ۵۰۰ واحد اتوبوس به اتوبوسرانی تهران وارد کنیم تحولی در توسعه خطوط اتوبوسرانی ایجاد کردیم.
وی در پاسخ به سوال دیگری مبنی براینکه حضور شهردار در هیات دولت تا چه میزان در تامین بدهی دولت به شهرداری برای خرید ناوگان حمل و نقل عمومی کمک کرده است، اظهار کرد: شهردار ما هم قسمتی از اوراق را گرفته بود. مصوبه اوراق مربوط به ملی از هیئت دولت، وزیر اقتصاد و رئیس جمهور گرفته بود، ولی به دلایل متعددی از جمله بدهی‌های بسیار زیاد شهرداری تهران که از گذشته برجای مانده است، بانک‌ها حاضر نبودند این را ضمانت کنند و ما مجبور بودیم از فشار دولتی به بانک مرکزی استفاده کنیم تا این اوراق را در اختیار ما قرار دهند. فکر می‌کنم ۲۵۰ میلیارد تومان از این اوراق در اختیار ما قرار گرفته است.
نژادبهرام در تشریح آخرین بدهی دولت به شهرداری هم تاکید کرد: دولت سر یارانه بلیط‌های اتوبوس یا یارانه بلیط مترو به ما بدهکار است. چون ما یارانه می‌پردازیم. این موارد بدهکاری است، ولی احتساب نکردم و آن چه می‌دانم ۶۰ هزار میلیارد تومان بدهی جدی داریم که به طور مداوم هر ۶ ماه یکبار حدود ۳۰ هزار میلیارد تومان آن را بازتولید می‌کنیم. ۶-۵ میلیارد هزینه می‌کنیم و دوباره این را می‌گیریم، چون هر ۶ ماه یکبار باید این را صاف کنیم. تا این جا توانستیم فقط اقساط بپردازیم و بیشتر کارمزد دادیم. به هر صورت فکر می‌کنم تلاش‌های زیادی شده است.