چگونه بازیگر شویم (۱۵۷) /روش‌های انعطاف بدنی بازیگر تئاتر
- بازیگری یکی از مشاغل محبوب در سطح جهان محسوب می‌شود، بازیگری فارغ از شهرت و ثروتی که ممکن است برای فرد بازیگر به همراه داشته باشد، جهانی است که می‌توان در آن ایفای نقش در قالب شخصیت‌های مختلف را تجربه کرد.
در این بین اکثریت مواقع بازیگری به عنوان یکی از مشاغل سخت جهان محسوب می‌شود، شاید از دور برای بسیاری اینکه بازیگری اتفاقی سخت باشد، قابل لمس نباشد اما اگر به صورت اصولی و به مفهوم واقعی به بازیگری نگاه کنیم، این هنر به واقع به تمرین، مطالعه، شهود و مطالعات فراوانی نیازمند است.
نقش مهم آزادسازی عضلانی در بازیگری
بازیگران زیادی به علت انقباض عضله‌های گردن (دو بطنی، جناغی – شانه – ذورنقه‌ای) نمی‌توانند صدایشان را آزادانه خارج کنند که این عضلات اصلی‌ترین عضله‌های درگیر با جاذبه‌ی زمین هستند و معمولا میزان زیادی از خستگی‌های روزانه و اضطراب‌ها را در خود نگه می‌دارند.
پایین گرفتن نقطه‌ی دید و رعایت نکردن نگاه در افق، نیز از جمله مواردی است که برآمادگی گرفتگی عضلات دو بطنی و خیشومی می‌افزاید. آزاد سازی این نواحی باید با استفاده از تمرین‌های شمارگانی و قرینه صورت پذیرد. سعی نشود با حرکت‌های دورانی پرسرعت آن‌ها را رنجیده خاطر کرد.
به آن‌ها توجه کنید و از بالا و یا پایین به ترتیب به آن‌ها حرکت‌های شمارگانی دهید. می‌توانید از پخش یک موسیقی کم ساز که دارای جنبه‌های ریتمی و کوبه‌ای بالایی برخودار است برای این آزادسازی استفاده کنید.
همان طور که می‌دانید بدن مملو از کاسه‌های صدا سازی است. یک پوست را بردارید و بر روی آن ضربه بزنید؛ صدای ارزشمندی از آن به دست نخواهید آورد، ولی وقتی همین پوست را بکشید و خلل و فرج آن را می‌گیرید و بر یک استوانه می‌بندید، تبدیل به یک عضله‌ی صداساز می‌شود.
هر کدام از عضله‌های شما به محض درگیری و انقباض عضلانی تبدیل به یک کاسه‌ی صدا سازی می‌شود. در این صورت شما نمی‌توانید آکوستیک آوایی دقیق درونی خود را در تقابل با بیرون بیابید. یادتان باشد که در آزاد سازی عضلانی در پی رسیدن به آرامش هستید.
این آرامش همچون آرامش گربه است که بدنش را کاملا پهن می‌کند و به استراحت می‌پردازد، اما همین که تهدیدی یا ضربه‌ای در اطرافش حس کند همچون فنر می‌جهد. دومین نقاطی که باید با ماساژ نرم و کشش‌های کاملا آرام توسط شما کنترل شوند عضلات فک، آرواره و صورت هستند.
آیا دیده‌اید که گریمور‌ها یا آرایشگر‌ها چگونه با پودر و یا کرم پودر، صورت را ماساژ می‌دهند؟ معمولا هیچ قسمتی از صورت را به سمت پایین نمی‌کشند، بلکه تا جایی که ممکن است از زوایای نرم رو به بالا در ماساژ استفاده می‌کنند.
دور چشم دارای مویرگ‌های بسیار باریک و ضعیفی است که با دست مالی شدید و محکم پاره شده و تیرگی و زمختی پوست دور چشم و روی گونه‌ها را سبب می‌شود. برای نرمش و ماساژ دور چشم‌ها نیز نرمش‌های بسیار آرام، با نرم گاه سر انگشتان و در جهت منحنی، پایین و بالای حدقه‌ی چشم را در جهت افقی صورت، از درون به بیرون به ماساژ داده و بعد این دو خط (دوانگشت) را به هم رسانده و تا دو طرف بالایی پیشانی ادامه می‌دهند.
سعی کنید به همراه این ماساژ لاله‌ی گوش و گردن، شقیقه‌ها و مو‌ها را در هر بار تمرین به نرمی ماساژ دهید تا خون رسانی بهتر صورت پذیرفته و از طرفی به عضلات تمامی این نواحی به اصطلاح، سلام کنید. شما باید به یک کنترل خود آگاهانه عضلانی دست پیدا کنید این سلام دادن‌ها در تمرین‌های حرکتی نیز با ماساژاعضایی همچون انگشتان پا که بسیار فراموش می‌شوند، صورت می‌پذیرد.