آلودگی خاک و بی توجهی به مهمترین منبع مواد غذایی انسان
آلودگی خاک به عنوان بخشی از تخریب زمین ناشی از حضور مواد شیمیایی (مصنوعی) یا سایر تغییرات در محیط خاک طبیعی است. این آلودگی به طور معمول ناشی از فعالیت های صنعتی، مواد شیمیایی کشاورزی یا دفع نادرست زباله است.
خبرگزاری میزان -
شایعترین مواد شیمیایی شامل هیدروکربنهای نفتی، هیدروکربنهای آروماتیک چند هستهای (مانند نفتالین و بنزو)، حلال ها، آفت کش ها، سرب و دیگر فلزات سنگین هستند. نگرانی در مورد آلودگی خاک به طور عمده ناشی از خطرات بهداشتی از تماس مستقیم با خاک آلوده، بخارات ناشی از آلودگیها و آلودگی ثانویه در منابع آب داخل و لایههای زیرین خاک است.
پژوهشگران با ارایه راهکارهایی جهت جلوگیری از خاک بصورت علمی بررسی میکنند، راهکارهایی که هزینه کمتری را میطلبد از جمله، نقشه برداری از سایتهای آلوده شده خاک و تمیز کردن آنها کارهای زمان گیر است که نیازمند فعالیتهای زیاد زمین شناسی، هیدرولوژی، شیمی، مهارتهای مدل سازی کامپیوتری، و GIS در آلودگی محیط زیست میباشد.
پژوهشگران معتقدند؛ در آمریکای شمالی و اروپای غربی میزان زمینهای آلوده بیشتر شناخته شده است، زیرا بسیاری از کشورها در این زمینه دارای چارچوبی قانونی برای شناسایی و مقابله با این مشکل زیست محیطی هستند. کشورهای در حال توسعه تمایل کمتری به کنترل دارند، اگرچه بعضی از آنها تحت صنعتی شدن قرار دارند.
آلودگی خاک میتواند عواملی چون؛ لکههای نفتی، معدن و فعالیتهای سایر صنایع سنگین، نشت تصادفی که ممکن است در طول فعالیتها رخ دهد، خوردگی مخازن ذخیره سازی زیرزمینی (از جمله لوله که برای انتقال محتویات استفاده میشود)، باران اسیدی، کشاورزی فشرده، مواد شیمیایی که در کشاورزی استفاده میشود مانند آفت کش ها، علف کشها و کود، اتفاقات صنعت، زهکشی از سطح آب آلوده به خاک، مهمات، عوامل شیمیایی و عوامل دیگر جنگ، دفع زباله، تخلیه نفت و سوخت زبالههای هسته ای، تخلیه مستقیم ضایعات صنعتی به خاک، تخلیه فاضلاب، دفن غیر اصولی زباله، خاکستر زغال سنگ ضایعات الکترونیکی باشد.
- خط لولههای نفتی که دچار ترکیدگی یا به هر دلایلی دچار حادثه میشوند و حجم زیادی از این مواد نفتی در زمین بروی خاک سرازیر میشود هم خاک را دچار آلودگی میکند و هم آبهای زیر زمینی و بسیاری از موارد دیگر که محیط زیست را به خطر میاندازد.
شایعترین مواد شیمیایی شامل هیدروکربنهای نفتی، هیدروکربنهای آروماتیک چند هستهای (مانند نفتالین و بنزو)، حلال ها، آفت کش ها، سرب و دیگر فلزات سنگین هستند. نگرانی در مورد آلودگی خاک به طور عمده ناشی از خطرات بهداشتی از تماس مستقیم با خاک آلوده، بخارات ناشی از آلودگیها و آلودگی ثانویه در منابع آب داخل و لایههای زیرین خاک است.
پژوهشگران با ارایه راهکارهایی جهت جلوگیری از خاک بصورت علمی بررسی میکنند، راهکارهایی که هزینه کمتری را میطلبد از جمله، نقشه برداری از سایتهای آلوده شده خاک و تمیز کردن آنها کارهای زمان گیر است که نیازمند فعالیتهای زیاد زمین شناسی، هیدرولوژی، شیمی، مهارتهای مدل سازی کامپیوتری، و GIS در آلودگی محیط زیست میباشد.
پژوهشگران معتقدند؛ در آمریکای شمالی و اروپای غربی میزان زمینهای آلوده بیشتر شناخته شده است، زیرا بسیاری از کشورها در این زمینه دارای چارچوبی قانونی برای شناسایی و مقابله با این مشکل زیست محیطی هستند. کشورهای در حال توسعه تمایل کمتری به کنترل دارند، اگرچه بعضی از آنها تحت صنعتی شدن قرار دارند.
آلودگی خاک میتواند عواملی چون؛ لکههای نفتی، معدن و فعالیتهای سایر صنایع سنگین، نشت تصادفی که ممکن است در طول فعالیتها رخ دهد، خوردگی مخازن ذخیره سازی زیرزمینی (از جمله لوله که برای انتقال محتویات استفاده میشود)، باران اسیدی، کشاورزی فشرده، مواد شیمیایی که در کشاورزی استفاده میشود مانند آفت کش ها، علف کشها و کود، اتفاقات صنعت، زهکشی از سطح آب آلوده به خاک، مهمات، عوامل شیمیایی و عوامل دیگر جنگ، دفع زباله، تخلیه نفت و سوخت زبالههای هسته ای، تخلیه مستقیم ضایعات صنعتی به خاک، تخلیه فاضلاب، دفن غیر اصولی زباله، خاکستر زغال سنگ ضایعات الکترونیکی باشد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *