چرا باید نوشیدنی تلخ را انتخاب کنیم؟
- روزنامه هفت صبح نوشت: قبل از اینکه انواع طعم‌ها به ماءالشــعیر اضافه شود و پای ماءالشــعیر‌های گازدار و میو‌های به بازار باز شود این نوشــیدنی به خاطــر طعم تلخ و گســی خاصش طرفداران ویژه و محدود خودش را داشت، اما برنامه‌های مفصل توسعه محصول ســراغ این خوراکی هم رفت و کم کم ماءالشــعیر‌هایی با مزه میوه‌های مختلف از لیمو گرفته تا انار و هلو راهی بازار شد و بعد هم نوبت به ماءالشعیر‌های گازدار رسید که کار را تمام کردند و حالا این نوشیدنی در سوپرمارکت‌ها جایگاه ویژه خودش را بین نوشیدنی‌های محبوب پیدا کرده است. حالا صنعت ماءالشعیرسازی در ایران موقعیت خاصش را پیدا کرده است. از یک طرف این نوشیدنی بعد از چای، نوشابه‌های گازدار، شــیر و قهوه جایگاه پنجمین نوشــیدنی‌های محبوب را به خودش اختصاص داده و از طرف دیگر هر روز لیست بلند بالاتری در مورد فواید جایگزینی آن با نوشابه به گوش میرسد.
ماءالشعیر دقیقا چیست؟
ماءالشعیر نوشیدنی ساخته شده از تخمیر جو و مالت به همراه بعضی افزودنی‌های خاص از جمله رازک است که در این ترکیب پیچیده اسید فولیک، ویتامین‌های گروه B و پلی فنل‌ها که از مواد مفید برای بدن هستند، وجود دارند. به گفته رومن مارتینز کارشناس اسپانیایی رژیم و صنایع غذایی، این پیچیدگی نشــان از خواص بسیار ماءالشــعیر و وجود آنتیاکســیدان‌های بسیار مفید در آن است.
فواید موجود در جو و مالت
مالت حــد واســط دانه جو اســت و جــزو ترکیبات کربوهیدرات به شمار میرود. به این ترتیب در فرآیند تهیه این نوشیدنی شــرایط تخمیر ایجاد شده و یک مقدار از ایــن کربوهیدرات‌ها به کربوهیدرات‌های حد واسط شکسته می‌شــوند که هضم و جذبشان خیلی راحت است. این مواد در بدن سوخت می‌شود و تولید انرژی می‌کنند. به همیــن دلیل هم میتوان گفت که ماءالشــعیر کالری قابل توجهی دارد. عصاره حاصل از مالت هم شــامل فیبر‌های غذایی است که این فیبر‌ها اثرات زیــادی از جمله تنظیم عملکــرد روده، کاهش خطر بیماری‌های قلبی و بعضی انواع ســرطان بر بدن می‌گذارند.
بر اساس گفته کارشناسان صنایع غذایی، هر ۱۰۰ گرم جو شامل ۱۱ گرم آب، هشــت گرم پروتئین، ۷۸ گرم
مواد نشاسته‌ای ۱۶ میلی گرم کلسیم، ۱۸۹ میلی گرم فسفر، دو میلی گرم آهن، ســه میلی گرم سدیم، ۱۶۰
میلی گرم پتاسیم و ۲۰ میلی گرم ویتامین‌های B۱، B۲ و B۳ است. همه این‌ها را بگذارید کنار مضرات مصرف
نوشابه تا دقیقا متوجه شوید که چرا کارشناسان اصرار دارند که اگر گزینه آب روی میز نیست بهتر است که
ماءالشعیر را انتخاب کنید.
رازک، تلخمزه پرفایده
رازک گیاهی اســت علفی، چندســاله و بالا رونده که عصاره آن خواص طبی زیادی از جمله دفع سنگ کلیه، ادرارآور بــودن، ضدعفونی کننده دســتگاه گوارش و دستگاه تنفس دارد. از خواص دیگر این ماده میتوان به ضد درد، ضد باکتری، ضد عفونی کننده، ضد اسپاسم، ضد تومور، معرق، هضم کننده، ملین، خلط آور، قارچ کش، خوابآور، شیر افزا، مسهل، مقوی اعصاب، مقوی معده و آرام بخش اشاره کرد که البته مزه تلخ ماءالشعیر هم مربوط به همین رازک است.
ماءالشعیر به عنوان یک نوشیدنی، مقداری از مایعات بدن را تامین می‌کند و از ۲۰ نوع اسید آمینه ضروری، ۱۶ مورد در این نوشیدنی موجود بوده و در هر لیتر از آن، تقریبا ۲۰ میلیگرم ویتامین C وجود دارد. از سوی دیگر کســانی که به هر دلیل دچار کمبود ویتامین از جمله گروه B هســتند می‌توانند از این نوشیدنی در برنامه غذایی خود استفاده کنند. تاثیر آن بر افزایش رشــد مو و جلوگیری از ریزش آن و تاثیر مثبت روی پوست نیز از سایر فواید ماءالشعیر است که به عنوان نوشــیدنی برای خانم‌های باردار و شیرده نیز مفید است، چراکه ماءالشعیر با توجه به داشتن انواع جوانه‌ها به ویژه جوانه جو در ازدیاد شیر مادر موثر بوده و علاوه بر این، سبب افزایش میزان چربی شیر می‌شود.
بازار پیچیده ماءالشعیر در ایران
البته با اینکه این روز‌ها تعداد برند‌های فعال در صنعت ماءالشعیرسازی کم نیستند، هنوز مشتریان ایرانی تعهد خاصی به تولیدکنندگان ماءالشــعیر نشان نمی‌دهد و وقتی پا به ســوپر مارکت‌ها می‌گذارند، دلســتر‌های بهنوش و جوجو و ایســتک چندان برایشــان تفاوتی نمی‌کند. اما شاید ســوال اینجا باشد که در چنین بازار کم رغبتی، برند‌های ماءالشعیرســازی چطور به حیات خود ادامه می‌دهند و تعداد آن‌ها در بازار داخلی کم هم نیست. قدیمی‌ترین کارخانه تولید ماءالشعیر در کشور، متعلق به برنــد بهنوش ایران اســت؛ کارخانه‌ای که از ۵۰ سال پیش با اسم ایرانمالتا مشــغول تولید بوده و بعد از انقلاب هم با تغییر رویــه تولیدی خود، بی وقفه به تولیدش ادامه داده اســت. امروز شرکت بهنوش با اضافه کردن محصولات دیگری در کنار دلستر‌های خود، سهم عمد‌های از بازار ماءالشعیر را به خود اختصاص داده است و آمار فروش آن نشان می‌دهد که هنوز هیچ یک از برند‌های داخلی به پای آن نرسیده اند.
مشتریان بی‌وفای دلستر
با وجود اینکه سهم برند بهنوش از بازار ماءالشعیرسازی هیچوقت به زیر ۵۰ درصد نرسیده و آمار و ارقام شرکت می‌گویند میزان تولید آن در ســال ۹۱ بیشــتر از یک میلیون واحد روزانه بوده اســت، به نظر میرســد هنوز مشــتریان وفاداری برای بهنوش در بــازار وجود ندارد. یک پژوهــش بازاریابی می‌گوید ۸۵ درصــد خریداران ماءالشــعیر در ایران، توجهی به نام محصول خریداری شده ندارند و در اکثر موارد فقط با بردن اسم دلستر به دنبال ماءالشعیر میروند. هرچند بهنوش محصول خود را با نام دلســتر به بازار روانه کرده و به ظاهر برند دلستر، نام تجاری ماءالشعیر شــده، اما برای مشتریان دلستر به معنای ماءالشعیر برند‌های مشابهی، چون ایستک، جوجو و عالیس هم هست. یکی از دلایل این عدم وفاداری به برند را میتوان در مصرف محدود ماءالشعیر در کشور مرتبط دانست. سرانه مصرف نوشابه‌های گازدار بین ایرانی‌ها رقم بالای ۳۰لیتر را نشان می‌دهد، درحالی که سرانه مصرف ماءالشــعیر در کشور ۵.۴ لیتر بیشــتر نیست. بخشی از ماجرا هم به روند بازاریابی این محصول برمی گردد و برای همین هم هست که مسئولان بهداشت و درمان ترجیح می‌دهند که ماءالشعیر را به جای نوشابه جا بیندازند.
