واقعیت نسل‌کشی در مدارس بومیان و وعده‌های پوچ دولت کانادا
دولت کانادا در خصوص نسل‌کشی در مدارس شبانه‌روزی بومیان در این کشور تنها به دادن وعده بسنده کرده است.
خبرگزاری میزان -
خبرگزاری میزان – هنگامی که در ماه می 2021 بیش از 215 گور بی‌نشان در مدرسه شبانه‌روزی «کمپلوس» در ایالت «بریتیش کلمبیا» کشف شد، کانادایی‌ها با شوک و وحشت واکنش نشان دادند؛ البته مردم بومی کانادا سال‌ها هشدار می‌دادند که این نوع اکتشافات اجتناب ناپذیر است.
به گزارش «گلوب اند میل»، اما برای بسیاری از کانادایی‌ها، کشف هزاران گور بی‌نشان در سال 2021 بود که واقعیت نسل‌کشی سیستم مدارس شبانه‌روزی بومیان کانادا را آشکار کرد.
سیاستمداران کانادایی وعده تغییر سریع را دادند، یادبودهای موقت در سراسر این کشور برگزار شد، مجسمه‌ها به پایین کشیده شدند و حتی برخی دانشگاه‌ها تغییر نام دادند؛ اکنون که یک سال گذشته است، واقعا چه تغییراتی در این زمینه روی داده است؟
یک موضوع این است که اخبار مربوط به کشف گورهای دسته‌جمعی آنگونه که در ابتدا در رسانه‌ها پوشش داده می‌شد، اکنون پوشش داده نمی‌شود.
یک جامعه شناس کانادایی می‌گوید «کشف گور دسته‌جمعی کودکانی که در مدارس شبانه‌روزی بومیان در سراسر این کشور دفن شده‌اند، شاید آسیب‌زاترین رویداد در تاریخ اخیر کانادا از نظر تعیین اینکه ما چه افرادی هستیم، باشد.»
به نظر می‌رسد با فروکش کردن شوک، چرخه اخبار در این باره پیش می‌رود. اما اقدامات خاصی در این زمینه صورت نمی‌گیرد.
«جاستین ترودو»، نخست وزیر کانادا، پیشتر وعده داده بود که حزبش در صورت انتخاب شدن، به این موضوع رسیدگی خواهد کرد اما واقعیت ثابت کرده که اینگونه نبود.
از زمان کشف گور دسته جمعی در «کمپلوس»، پیشرفت چندانی در این زمینه صورت نگرفته و دولت کانادا نیز به وعده‌های خود عمل نکرده است.
به عبارت دیگر، آنها اقداماتی هستند که به تغییرات ساختاری کمی نیاز دارند و عمدتاً ماهیت نمادین دارند.
نیازی به تکرار آمار نیست تا به کانادایی‌ها یادآوری شود که مردم بومی در این مناطق با چالش‌های بسیار بزرگ‌تری نسبت به همتایان غیر بومی خود روبه‌رو هستند. این به دلیل تبعیض ساختاری مستمر است که در مشکلاتی مانند نرخ بالای کودکان بومی تحت مراقبت، پیشرفت تحصیلی پایین‌تر و مدارسی که به طور مزمن کمبود بودجه دارند، رخ می‌دهد.
جای تعجب نیست که کانادا تنها سه مورد از فراخوان‌های قدیمی را در این زمینه تکمیل کرده و هیچ یک از این موارد به مسائل ساختاری مهمی رسیدگی نمی‌کند.
- بیشتر بخوانید:
- قتل بومیان در کانادا/خودداری اتاوا از بررسی اتهامات افسران پلیس
- تاریخ مشترک آمریکا و کانادا در موضوع مدارس شبانه روزی بومیان
اگر کانادا حتی نمی‌تواند حقیقت را در مورد نحوه برخورد با مردمان بومی در این کشور گزارش کند، چگونه می‌توان انتظار داشت که تغییری پایدار و معنادار ایجاد کند؟
برای مدت طولانی، «آشتی» به معنای چند حرکت بزرگ اما در نهایت نمادین بوده است که به نظر می‌رسد به نفع غیربومی‌های کانادا بیشتر از مردم بومی است.
این یادآوری است که اگر کانادا نتواند با آسیب‌های مستمری که برای نسل‌ها از مردم بومی ایجاد کرده مقابله کند، آشتی تنها یک دروغ آرامش‌بخش خواهد بود.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *