نبود سفارشهای هنری در بازار صنایع دستی/ظرفیت بالای صنایع دستی، ضعف نمایشگاهها را پوشانده است
علی بادام برجاه، از تولیدکنندگان صنایع دستی کشور در گفتگو با خبرنگار گروه جامعه ، با اشاره به نبود تخصص لازم در برپایی نمایشگاه در کشور، اظهار کرد: هر نمایشگاه متناسب با نوع کالا و محصول ارائه شده، تقسیم بندی و روشهای برپایی متفاوتی دارد.
بادام برجاه ادامه داد: در سایر کشورها نمایشگاههای دائمی گاه با نام خانه ایران برپا شده است و در آن محصولات ایرانی در معرض نمایش قرار گرفته است.
وی با ذکر این مقدمه تصریح کرد: از تکنیکهای به روز ایجاد نمایشگاه قدری عقب هستیم چرا که برپایی این نمایشگاهها عموما دولتی بوده و بخش خصوصی کمتر حرفی برای ارائه داشته و طبیعا دچار نوعی رکود شده ایم.
بادام برجاه گفت: ظرفیت عظیم صنایع دستی ایران باعث شده درخشش صنایع دستی معایب برپایی نمایشگاه را بپوشاند، اما باید از ظرفیت عظیم نمایشگاه در راستای فروش و رونق اقتصاد و نیز گردشگری بهره برداری فوق العادهای ببریم.
این فعال صنعت فرش ماشینی افزود: کشور ما سالانه نزدیک ۴۰ میلیارد دلار صادرات نفتی دارد، در حالیکه برخی اقلام صنایع دستی چینی به تنهایی دو برابر این رقم ارزش مالی دارند.
بادام برجاه با بیان اینکه صنایع دستی مقولهای فرهنگی است و برای اقتصادی شدن نیازمند سبکی خاص از بازاریابی هستیم، افزود: فرهنگ نگاه به بازاریابی و اقتصاد تولید عجیب است و در این بین خالی از نقطه نظری تخصصی هستیم. به عنوان مثال تولید کننده به بازاریابی بصورت تخصصی نمینگرد و از اینرو باید به تعاملی جدی در بخش خصوصی و دولتی دست یابیم تا تولید صنایع دستی را به بازاریابی و بازارسازی در دنیا متصل کنیم.
بادام برجاه ادامه داد: مردم عموما از فرش دستباف تصوری به عنوان کالایی عجیب و دست نیافتنی دارند در صورتیکه یک فرش ۶ متر مربعی بین ۳ تا ۵ میلیون تومان قابل خریداری است.
وی افزود: بایستی به طور جدی به اقتصاد هنر فکر کرده و برای آن برنامه ریزی نمود و بخش اعظم این روند ناظر بر نمایشگاههای تخصصی است.
بادام برجاه با اشاره به نبود سفارش هنری در صنعت کالاهای هنری دست ساز گفت: در برپایی نمایشگاهها مجبور به فروش کوتاه مدت و خرد هستیم و لذا فاقد امکان سفارش پذیری هستیم.
وی ادامه داد: قانون کار، کارگر محور است در حالیکه باید کارفرما محور باشد. در سایر کشورها قوانین کار ناظر بر کارفرما هستند و لذا مجموعه کارگر را بصورت موقت به کار میگیرند و بعد از آن سنگینی بار مسئولیت کارگرن را ندارد، اما از آن پس کارگر میداند بلافاصله کار دیگری پیدا خواهد کرد، چون امکان سفارش پذیری پیدا میکند.